Odzysk surowców ze ścieków przemysłowych ograniczy wpływ na środowisko

Procesy o obiegu zamkniętym coraz częściej uznaje się za kluczowy element zrównoważonej, niskoemisyjnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarki. Odzyskiwanie wszystkich surowców ze ścieków przemysłowych może poprawić zarządzanie wodą i wspomóc działania zmierzające do łagodzenia skutków zmiany klimatu.

Taki cel przyświeca finansowanemu ze środków UE projektowi ZERO BRINE, którego zespół przyjmuje podejście ukierunkowane na rozwój gospodarki o obiegu zamkniętym. Na stronie projektu czytamy: „Celem zespołu Zero Brine jest udowodnienie, że możemy odzyskiwać minerały, takie jak magnez czy czysta woda, z procesów przemysłowych, a następnie wykorzystać je w innych obszarach, w efekcie zamykając pętlę i ograniczając wpływ produkcji przemysłowej na środowisko”.

Partnerzy projektu ZERO BRINE proponują innowacyjną koncepcję gospodarki o obiegu zamkniętym zakładającą oczyszczanie ścieków przemysłowych w zakładzie demineralizacji wody w porcie morskim Rotterdam – okręgu przemysłowym w Królestwie Niderlandów. „Zespół pracuje teraz nad zmianą modelu procesu uzdatniania wody solankowej z linearnego na model o obiegu zamkniętym, który umożliwia odzyskanie wszystkich surowców”, poinformowano w komunikacie prasowym. Zakład demineralizacji wody wykorzystuje wymianę jonową i technologie membranowe: flotację drobnopęcherzykową, osmozę odwróconą i wymianę jonową na złożu mieszanym”, jak podano na stronie projektu.

„Port w Rotterdamie to jeden z największych klastrów przemysłu petrochemicznego w Europie, gdzie woda demineralizowana, dostarczana przez przedsiębiorstwo Evides, jest wykorzystywana w wielu zakładach przetwórstwa. Zakład pilotażowy powstał w celu ograniczenia rosnącego zasolenia wody zasilającej pochodzącej z jeziora Brielse Meer. Wykorzystywane w nim będzie ciepło odpadowe z pobliskich fabryk. Oprócz filtracji ścieków solankowych w zakładzie odzyskiwany będzie wysokiej czystości wapń, magnez, roztwór NaCl (chlorek sodu) i sole siarczanowe w celu recyklingu strumieni”.W toku trwającego projektu ZERO BRINE (Re-designing the value and supply chain of water and minerals: a circular economy approach for the recovery of resources from saline impaired effluent (brine) generated by process industries) powstaną trzy inne wielkoskalowe zakłady pilotażowe: „elektrownia węglowa w Polsce, zakład produkcji krzemionki w Hiszpanii i zakład włókienniczy w Turcji, pozwalając na wdrożenie rezultatów projektu wkrótce po jego pomyślnym zakończeniu”, czytamy w tym samym komunikacie prasowym. „W ten sposób projekt ZERO BRINE wnosi wkład w budowanie przemysłu o obiegu zamkniętym gotowym na nową generację innowacyjnych, zasobooszczędnych europejskich przedsiębiorstw”.

Na stronie projektu podano, że w przypadku zakładu produkcji krzemionki w Hiszpanii zespół projektu ZERO BRINE skupia się na „wdrażaniu modelu gospodarki o obiegu zamkniętym w przemyśle krzemionkowym w celu odzysku wody, siarczanu sodu, ciepła odpadowego i zasad”. Z kolei jeśli chodzi o polską elektrownię węglową, cel projektu obejmuje „ograniczenie zużycia energii o 50 % w porównaniu z systemem osmozy odwróconej i kompresji pary, który jest częścią najlepszej praktyki”. W fabryce włókienniczej w Turcji projekt ZERO BRINE pomaga w odzysku „stężonych roztworów chlorku sodu w celu wykorzystania ich w kąpielach farbujących”.

Projekt ZERO BRINE był jednym z „trzech finalistów w konkursie na Innowatora Roku w Dziedzinie Wody – nagrody, która wyróżnia przedsiębiorstwa lub instytucje rządowe, których działania są zorientowane na nowe i zrównoważone wykorzystywanie ścieków przemysłowych”, czytamy w komunikacie prasowym. „Zespół projektu postrzega solankę jako surowiec, a nie niechciany odpad oraz wykorzystuje istniejące i nowe technologie w celu odzysku i ponownego wykorzystania wysokiej jakości produktów końcowych o dobrej wartości rynkowej”.

Więcej informacji:

strona projektu ZERO BRINE