Udane projekty finansowane przez UE mające znaczenie dla badań dotyczących Morza Czarnego są znowu w centrum uwagi

Projekt ALFF, wspierany przez innowacyjną sieć szkoleniową programu „Maria Skłodowska-Curie”, miał na celu lepsze zrozumienie biologii alg i ich roli w funkcjonowaniu ekosystemu. Zespół naukowców badał i monitorował zarówno korzystne jak i szkodliwe drobnoustroje, zbiorczo zwane mikrobiomem alg.

Projekt ALFF obejmował międzynarodową współpracę mającą na celu przeszkolenie naukowców na wczesnym etapie kariery działających w tej dziedzinie, wsparcie dalszego rozwoju hodowli alg oraz opracowanie nowych biologicznych strategii kontroli. Działania partnerów projektu polegały na zidentyfikowaniu występujących naturalnie symbiontów i patogenów alg i scharakteryzowaniu ich wzajemnych interakcji, wykorzystując do tego celu zaawansowane techniki genomiczne, molekularne i biochemiczne. Co ważne, Kathryn Morrissey, jedna z doktorantek w sieci szkoleniowej, została oddelegowana z Uniwersytetu w Gandawie na uniwersytet w Turcji, gdzie miała możliwość przeprowadzenia części badań nad algami.

Najważniejsze odkrycia projektu ALFF pomogą w pokonywaniu wyzwań związanych z komercyjnym wykorzystaniem alg oraz wzmocnią szybko rozwijający się przemysł akwakultury alg.

Drugim z przedstawionych projektów jest projekt GreenBubbles, dedykowany zwiększeniu korzyści związanych z nurkowaniem przy jednoczesnym zmniejszeniu jego negatywnych skutków. Jego celem było osiągnięcie zrównoważonego rozwoju nurkowania z akwalungiem w zakresie środowiskowym, ekonomicznym i społecznym.

Ten projekt, będący częścią inicjatywy wymiany personelu w ramach badań i innowacji związanych z działaniem „Maria Skłodowska-Curie”, pozwolił opracować kompleksowy zestaw wytycznych i zaleceń, system etykietowania jakościowego dla przemysłu nurkowego oraz innowacyjne podejście do trójwymiarowego mapowania podwodnego. Obejmują one nowe urządzenia i narzędzia internetowe dla badaczy, menadżerów morskich obszarów chronionych, organizatorów wypadów nurkowych i naukowców-wolontariuszy. W ramach projektu stworzono liczne programy łączące nurkowanie, obywatelskie projekty naukowe i świadomość na temat oceanów. Opracowano również symulację rzeczywistości wirtualnej oraz internetową bazę danych i narzędzia przeznaczone dla bezpieczeństwa nurkowania.

Wnioski z projektu zostały wykorzystane do usprawnienia lub opracowania nowych usług i narzędzi przeznaczonych dla obszarów związanych ze zrównoważonym rozwojem sektora nurkowego. Zestaw narzędzi powiązał wiedzę o oceanach i obywatelskie projekty naukowe z nurkowaniem oraz podręcznik nauczania modułowego wywodzący się ze szkolnych programów nauczania, jak również oficjalne programy szkoleniowe dla nurków, zestaw kursów uniwersyteckich i działania szkoleniowe dla trenerów.

Działania koordynacyjno-wspierające to kolejny rodzaj projektu, który wspierał politykę badawczą, współpracę w zakresie finansowania i budowanie sieci kontaktów.

Pierwszym przykładem działań koordynacyjno-wspierających jest Oceans 2, który przyczynił się do opracowania inicjatywy w zakresie wspólnego programowania „Zdrowych i produktywnych mórz i oceanów” (JPI Oceans), opierającej się na wynikach pierwszego działania koordynacyjno-wspierającego projektu Oceans w ramach 7. programu ramowego.

Inicjatywa JPI Oceans jest międzyrządową platformą założoną w 2011 roku, która obecnie obejmuje 20 krajów członkowskich, w tym Rumunię i Turcję, które leżą nad Morzem Czarnym. Dodaje to wartości badaniom krajowym i inwestycjom w zakresie innowacji poprzez dopasowanie priorytetów krajowych i wdrożenie wspólnych działań. Działanie koordynacyjno-wspierające wspierało wdrożenie wspólnych transnarodowych działań, ułatwiło organizację działań z zainteresowanymi stronami, zarządzanie informacjami i działania uświadamiające oraz zapewniło ramy dla oceny i monitorowania wspólnych działań.

Projekt BioHorizon (obejmujący Mołdawię i Turcję) oraz działania dla krajowych punktów kontaktowych CaRE (obejmujące Mołdawię) są dwoma współpracującymi projektami w ramach działania koordynacyjno-wspierającego dla krajowych punktów kontaktowych skupionych na badaniach. Powstała sieć krajowych punktów kontaktowych w celu znaczącego wzmocnienia współpracy ponadnarodowej, umożliwiając krajowym punktom kontaktowym dzielenie się wiedzą poprzez rozpowszechnianie wiedzy, zbiorowy rozwój i szkolenia. Buduje to wspólne zrozumienie różnych podejść i wymagań w codziennej pracy krajowych punktów kontaktowych, w tym złożone i multidyscyplinarne aspekty programu Horyzont 2020.