Jeden z projektów finansowanych ze środków UE zajął się badaniem alternatywnych technik suszenia produktów spożywczych wrażliwych na ciepło. Nowe metody pozwalają skrócić czas suszenia i zmniejszyć zużycie energii.
Wielodyscyplinarne konsorcjum badawcze, inspirując się naturą, przerabia biomasę z odpadów rolnych w użyteczne produkty przemysłowe, wykorzystując do tego przyjazne środowisku procesy.
Skąd pochodzi nasza żywność? Jakim zabiegom jest poddawana w drodze na nasze stoły? Jak oddziałuje na nas jej spożycie? Od skutków zdrowotnych w postaci otyłości po ukryte składniki w naszych codziennych posiłkach, wątpliwości dotyczące żywności niepokoją nas wszystkich.
W ostatnich latach kwestia bezpieczeństwa żywności błyskawicznie awansowała w programie politycznym, jednak mimo ogromnych postępów, nadal pozostają pewne problemy i obawy. Niepokój związany z żywnością w coraz mniejszym stopniu wiąże się z zapewnieniem odpowiednich dostaw i asortymentu, a w coraz większym z bezpieczeństwem żywności, dobrostanem zwierząt, zdrowiem roślin, etykietowaniem i identyfikowalnością.
Gąbki wydają się najmniej prawdopodobnym źródłem innowacji, a jednak mogą odegrać kluczową rolę przy opracowywaniu nowych nanotechnologii, innowacyjnych urządzeń optycznych oraz przy regeneracji ludzkich kości i zapobieganiu chorobom kości. Niewiarygodne? Profesor Werner E.G. Müller jest innego zdania. W ramach projektu BIOSILICA, profesor wraz ze swoim zespołem opracowuje sposoby wykorzystania złożonych procesów stosowanych przez naturalne gąbki szklane do budowy ich niezwykłych struktur biokrzemionkowych w biodegradowalnych implantach, które ułatwiłyby gojenie się kości po operacjach lub złamaniach.
Wykorzystanie biomasy roślinnej w charakterze odnawialnego źródła energii nie jest niczym nowym. Zaskakujące jest jednak, że korzyści ekonomiczne i ekologiczne związane z wytwarzaniem energii z biomasy istnieją wyłącznie na papierze. Tan stan rzeczy wkrótce się zmieni, dzięki doświadczalnej plantacji drzew we Flandrii Wschodniej, gdzie profesor Reinhart Ceulemans wraz ze swoim zespołem pracuje nad uzyskaniem danych niezbędnych do podejmowania popartych dowodami decyzji dotyczących polityki energetycznej przyszłości.
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) prawie 842 milionów ludzi na całym świecie cierpi na chroniczne niedożywienie. Jeśli mamy zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe dla całej ludności na świecie, która ma do 2050 r. osiągnąć liczbę 9 miliardów, czeka nas bardzo trudne zadanie. Z pomocą ERBN profesor Malcolm Bennett z brytyjskiego Uniwersytetu w Nottingham próbuje doprowadzić do polepszenia plonów poprzez lepsze zrozumienie tego, jak działają i jak rozwijają się korzenie.
Ryż, kukurydza, soja i pszenica to główne źródła składników odżywczych dla ponad 2 miliardów ludzi z biednych krajów. Jednak wraz ze zmianą klimatu i rosnącym stężeniem CO2 w powietrzu, którym oddychamy, ich już i tak niska w stosunku do mięsa wartość odżywcza jeszcze spadnie.