Częstotliwość katastrof naturalnych w Europie wzrasta. Naukowcy z UE pracują nad nowoczesnymi narzędziami do mapowania, aby lepiej przygotować się do skutków tak ekstremalnych zjawisk i móc je łagodzić.
Populacje lokalne często nie dysponują niezbędną wiedzą umożliwiającą
zarządzanie ryzykiem związanym z zasiedlaniem obszarów podatnych na
katastrofy. Z tego powodu osoby odpowiedzialne za zarządzanie
katastrofami, zapobieganie ryzyku, obronę cywilną i planowanie
przestrzenne mają znacznie utrudnione zadanie.
Ogólnym celem finansowanego przez UE projektu "Increasing resilience through Earth observation" (
INCREO)
było zapewnienie rozwiązań w zakresie usprawnionego zarządzania
ryzykiem w obszarach zagrożonych wystąpieniem katastrof naturalnych i
zmianą klimatu.
Działania skupiały się na sytuacjach wielu zagrożeń — katastrofach,
które następują jednocześnie lub jedna po drugiej. Naukowcy wybrali
uszkodzenie zapory, wiatr, fale i nagony sztormowe, a także powódź i
obsunięcie się ziemi jako cztery przypadki testowe.
Zespół opracował rozwiązania wykorzystujące obserwacje Ziemi (EO),
aby zapewnić szczegółowe informacje na temat lokalizacji i wprowadzić
planowanie działań łagodzących w obszarach, w których uniknięcie
katastrof naturalnych nie jest możliwe. Rozwiązania te oparto na danych
uzyskanych dzięki EO w ramach europejskiego programu Copernicus i
zrealizowano za pośrednictwem metod obrazowania satelitarnego i
mapowania.
Zespół wykorzystał ponadto dane uzyskane na podstawie EO do
określenia liczby osób przebywających w danym miejscu, w oparciu o jego
wielkość. Zagęszczenie to decydujący czynnik podczas ewakuacji lokalnej
ludności w czasie katastrofy.
Naukowcy uruchomili globalną mapę dostępną na stronie projektu.
Wygenerowano 47 map, z których większość dotyczyła zagrożenia lub ryzyka
i podatności. Mapy te obejmują informacje związane z różnymi
europejskimi lokalizacjami i katastrofami.
Zagrożeń związanych z katastrofami naturalnymi nie da się całkowicie
wyeliminować. Jednak zespół INCREO dąży do obniżenia tego ryzyka do
dopuszczalnych poziomów poprzez mapowanie obszarów najbardziej na nie
narażonych. Dzięki projektowi mieszkańcy tych obszarów i osoby
zaangażowane w ich ochronę będą miały możliwość sprawniejszego
łagodzenia skutków katastrof i reagowania na nie w Europie i na całym
świecie.