Automatyczne lądowanie na spadochronie

Pewne niedawne wypadki lotnicze pokazują, że potrzebne są systemy spadochronów dla lekkich samolotów sportowych (LSA) i kapsuł Near Space (NSC). Systemy te zmniejszałyby prędkość maszyn podczas wytracania wysokości i zapobiegałyby rozbiciu się podczas lądowania jednostek o masie do 600 kg.

Finansowany ze środków UE projekt PARAPLANE (Development of a new steerable parachute system for rescue of small and medium size airplanes) miał na celu opracowanie, zbudowanie i przetestowanie takiego systemu. Koncepcja objęła sterowany spadochron oraz moduł sterowania i kontroli. System wytracania wysokości i lądowania dla LSA byłby umieszczony na pokładzie i aktywowany w sytuacji awaryjnej przez pilota. W przypadku NSC system kontrolowany byłby zdalnie ze stacji naziemnej.

Prace rozpoczęto od określenia wymagań dla konstrukcji sprzętu oraz testów doświadczalnych. Następnie porównano podobieństwa i różnice dotyczące użytkowania LSA i NSC. Porównanie to pozwoliło na opracowanie scenariusza sytuacji awaryjnej dla SLA, umożliwiającego niezawodne sterowanie w dowolnym miejscu. Scenariusz dla NSC był w większym stopniu uzależniony od uprzednio wybranego miejsca lądowania na znanym obszarze. Zespół zaprojektował i wyprodukował dwa różne systemy spadochronowe: jeden stanowił modyfikację istniejącej konstrukcji, a S2 był nowy.

Zaprojektowano i wyprodukowano też dodatkowe podsystemy, w tym rakietowy system uwalniania i elektryczny układ aktywacyjny. Na potrzeby oddzielnego modułu sterowania opracowano oprogramowanie dla naziemnej nawigacji i kontroli, autonomicznego sterowania oraz gromadzenia danych dotyczących lotu. Powstały też dwa rodzaje oprogramowania symulacyjnego.

Testy wszystkich systemów i komponentów przebiegły pomyślnie. Spadochrony zakwalifikowano do użytku z LSA i NSC o masie nieprzekraczającej 600 kg. Eksperymenty przeprowadzone podczas zdalnie sterowanego, autonomicznego lotu potwierdziły, że systemy te potrafią automatycznie wybierać odpowiednie miejsca do lądowania. Spadochrony sprawdziły się też w kierowaniu kontrolowanym wytracaniem wysokości obu jednostek latających.

Uczeni prezentowali wyniki swoich badań i ich zastosowania na licznych ogólnodostępnych warsztatach i konferencjach naukowych.

W ramach projektu PARAPLANE powstały nowe systemy bezpieczeństwa, które przyczynią się do zmniejszenia liczby ofiar wypadków dzięki możliwości kontrolowanego wytracania wysokości i uniknięcia rozbicia statku powietrznego. Ponadto omawiany projekt jest źródłem istotnych możliwości komercyjnych i technologicznych dla europejskich MŚP.