Widzi, mruga, rozgląda się i obserwuje ludzi – kamera internetowa w kształcie ludzkiego oka skłania do dyskusji na temat technologii czujnikowych oraz naszego stosunku do nich.
Naukowiec z niemieckiego Uniwersytetu Kraju Saary stworzył antropomorficzną kamerę internetową, która wyglądem przypomina ludzkie oko. Urządzenie o nazwie Eyecam nie tylko bardzo dokładnie naśladuje ruchy gałek ocznych, ale potrafi też obserwować i rozpoznawać otoczenie oraz znajdujących się w nim ludzi. Brzmi przerażająco? Być może. Czy jest to skuteczny sposób, by skłonić nas do zakwestionowania wszechobecnych urządzeń czujnikowych i naszego stosunku do nich? Zdecydowanie tak.
Kamera Eyecam, opracowana przy wsparciu finansowanego ze środków UE projektu InteractiveSkin, stanowi przyczynek do debaty na temat technologii czujnikowych, która dzięki niej uwzględni nasze emocjonalne reakcje na tego rodzaju urządzenia oraz związane z nimi problemy natury społecznej i etycznej. Urządzenia czujnikowe stają się tak powszechne w naszym codziennym życiu, że zaczynamy być nieświadomi ich obecności i nie zaprzątamy już sobie głowy ich wyglądem i działaniem. „Celem naszego projektu nie jest ulepszenie wyglądu kamer, ale wywołanie dyskusji. Chcemy zwrócić uwagę na fakt, że na co dzień jesteśmy wręcz otoczeni urządzeniami czujnikowymi. To rodzi pytanie, w jaki sposób wpływa na nas ten fakt”, stwierdza pomysłodawca i twórca kamery Eyecam, Marc Teyssier z Uniwersytetu Kraju Saary w artykule zamieszczonym na stronie „Neuroscience News & Research” (NNR).Budowa kamery Eyecam w realistyczny sposób odwzorowuje ludzkie cechy i możliwości. Składa się ona z korpusu wykonanego w technice druku 3D z silikonową warstwą o barwie ludzkiej skóry, implantów ludzkich włosów brwi i rzęs, jak również wydrukowanej gałki ocznej naturalnej wielkości z miniaturową kamerą o wysokiej rozdzielczości umieszczoną w miejscu źrenicy. Pozostałe elementy elektroniczne to mikrokomputer Raspberry Pi Zero, do którego podłączona jest kamera oraz sześć serwomotorów, połączonych mechanicznie z brwiami, powiekami i gałką oczną. Umożliwiają one mruganie, poruszanie gałką oczną, aby szybko i płynnie przenosić wzrok na inny obiekt, a także wyrażania ekspresji, na przykład poprzez unoszenie brwi. Umożliwiają one również dynamiczne dostosowywanie ułożenia powiek do ruchów gałki ocznej: gdy wzrok kamery skierowany jest w górę, górna powieka otwiera się szeroko, zaś dolna przymyka się.
„Przy użyciu kamery Eyecam badamy, czy wygląd urządzenia powinien odzwierciedlać jego funkcję”, mówi Marion Koelle, badaczka, która brała udział w badaniu dotyczącym kamery Eyecam. „Człowiek może patrzeć na wiele różnych sposobów, a każdy z nich ma swoje własne, unikalne konotacje, jak na przykład obserwowanie, rozpoznawanie, przyglądanie się, czy nawet szpiegowanie. Również kamera o wyglądzie oka może wysyłać pewne niewerbalne sygnały dzięki odpowiedniej mimice. To zapewnia zupełnie nową warstwę interakcji, która nie występowała do tej pory w urządzeniach technicznych”, dodaje Koelle, również pracowniczka Uniwersytetu Kraju Saary.
Przy pomocy kamery Eyecam zespół badawczy skłania ludzi do wyobrażenia sobie różnych scenariuszy i zastanowienia się nad ich konsekwencjami. Niedawno opublikowany w serwisie YouTube film poświęcony urządzeniu Eyecam skłania nas do refleksji: „wyobraźmy sobie, że kamera Eyecam włącza się sama i obserwuje każdy nasz krok. Wyobraźmy sobie, że jest zawsze obecna… nawet wtedy, gdy tego nie chcemy”. Dalej robi się jeszcze dziwniej: „wyobraźmy sobie, że nawiązujemy z nią więź, albo że zaczyna mieć uczucia”. „Nasze scenariusze są fikcyjne i mają na celu skłonienie ludzi do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób obcujemy dziś z urządzeniami, ale także jak będzie wyglądać to w przyszłości. To urządzenie daje nam wyjątkową możliwość doświadczenia i odtworzenia naszych wyobrażonych scenariuszy za pomocą istniejącego prototypu”, zauważa dr Teyssier w artykule opublikowanym na stronie NNR. Artykuł opisujący urządzenie Eyecam stworzone w ramach projektu InteractiveSkin (InteractiveSkin: Digital Fabrication of Personalized On-Body User Interfaces) jest dostępny online na stronie internetowej Laboratorium Interakcji Człowiek-Komputer Uniwersytetu Kraju Saary.
Więcej informacji:
poleca:
