Wyniki interesującego badania sugerują, że niektórym nastoletnim dziewczynom podobają się agresywni chłopcy, co nie tylko wpływa na ich socjalizację, ale może także prowadzić do tego, że staną się ofiarą przemocy ze względu na płeć.
Szacuje się, że co trzecia kobieta na świecie pada ofiarą przemocy fizycznej i/lub seksualnej w ciągu swojego życia, głównie ze strony partnera. Według badania przeprowadzonego przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej jedna na pięć kobiet we wszystkich 28 państwach członkowskich doświadczyła przemocy fizycznej i/lub seksualnej ze strony obecnego lub poprzedniego partnera. Co więcej, raport Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości ujawnił, że ponad jedna trzecia (30 000) kobiet umyślnie pozbawionych życia w 2017 roku zginęła z ręki obecnego lub byłego partnera.
Dane te pokazują, że pomimo globalnych wysiłków przemoc wobec kobiet to nadal powszechne zjawisko. Konieczne są zatem dalsze badania, które pozwolą nam lepiej wyjaśnić czynniki leżące u jej podstaw. W ramach badania przeprowadzonego jako część projektu FREE_TEEN_DESIRE, finansowanego ze środków UE, badacze przeanalizowali, jak nastoletnie dziewczyny postrzegają agresywnych i nieagresywnych chłopców oraz atrakcyjność fizyczną.
„Chodzenie” bez zobowiązań a stabilne związki
Wyniki badania zostały opublikowane w czasopiśmie „Palgrave Communications”. W badaniu ankietowym przeprowadzonym na grupie 100 dziewcząt w wieku 13–16 lat z różnych szkół średnich w Hiszpanii, na Cyprze, w Finlandii i w Anglii badacze analizowali „wzorce atrakcyjności związane z »chodzeniem« lub tworzeniem stabilnych związków z chłopcami prezentującymi postawę agresywną lub zachowującymi się agresywnie albo z chłopcami o łagodnym usposobieniu”. Jak mówią: „Wyniki pokazują, że uczestniczki z różnych europejskich szkół średnich, w których przeprowadziliśmy badanie, postępowały według podobnych wzorców atrakcyjności: mimo że dziewczyny zdecydowanie preferują chłopców niestosujących przemocy od tych agresywnych, zaobserwowaliśmy, że do niezobowiązującego »chodzenia« wybierają przeważnie chłopców prezentujących postawę agresywną lub zachowujących się agresywnie, a z ich spokojnymi kolegami przeważnie wolą tworzyć stabilne związki”.
Badacze podkreślili, że powinno podważać się dominujący model socjalizacji niektórych nastolatków, w którym promowane są związki oparte na przekonaniu, że atrakcyjność idzie w parze z agresją. Dzięki temu będzie można zapobiegać stosowaniu przemocy ze względu na płeć. „W kampaniach na rzecz zapobiegania przemocy należy uwzględniać wyniki badań dotyczące »chodzenia« i możliwych przypadków przemocy na randkach, aby lepiej walczyć z narzuconym, dominującym modelem socjalizacji, jednocześnie zapewniając, aby dziewczęta i młode kobiety, które już padły ofiarą przemocy ze względu na płeć, nie były wtórnie wiktymizowane”.
Quasi-eksperymentalne badanie
Projekt FREE_TEEN_DESIRE (Contributing to identify causes of gender violence among teenagers) był realizowany w latach 2015–2016. Według informacji na stronie projektu w serwisie CORDIS jednym z jego głównych celów było „zbadanie, w jakim stopniu dialog (skupiony na transformacji języka pożądania) może wpływać na zmianę wzorców atrakcyjności nastoletnich dziewcząt, które do tej pory wiązały atrakcyjność z przemocą”. Celem projektu była również ocena, „czy takie odrzucanie narzuconych wzorców przez młode dziewczyny dzięki dialogowi, jeśli w ogóle ma miejsce, występuje w różnych kulturach” oraz opracowanie „opartych na dowodach podejść potrzebnych do zwiększenia skuteczności metod zapobiegania przemocy ze względu na płeć wśród nastolatków”.
Wyniki projektu FREE_TEEN_DESIRE przyciągnęły uwagę kilku instytucji publicznych i szkół. Mogą też być wykorzystywane do opracowywania opartych na dowodach strategii, które pozwolą zapobiegać przemocy ze względu na płeć wśród nastolatków.
Więcej informacji:
strona projektu FREE_TEEN_DESIRE
poleca:
