W ramach pewnej unijnej inicjatywy wyprodukowano bio-izobuten ze źródeł odnawialnych, przeznaczony do różnych zastosowań, od kosmetyków po paliwa.
Opracowywanie nowych technologii biorafinacji opartych na odpadach rolniczych jest postrzegane jako klucz do zmniejszenia uzależnienia Europy od produktów na bazie paliw kopalnych. Według
białej księgi Międzynarodowej Rady ds. Czystego Transportu każdego roku w UE powstaje około 144 mln ton pozostałości pszenicy. Przy wsparciu finansowanego przez UE projektu OPTISOCHEM naukowcy poczynili znaczne postępy w przekształcaniu tego materiału w coś bardziej użytecznego: bio-izobuten (bio-IBN) będący ważnym prekursorem wielu związków chemicznych.
Projekt dotyczy kilku procesów takich jak przetwarzanie słomy pszenicy w hydrolizat i jej fermentacja do postaci izobutenu. Materiał ten jest następnie przekształcany w oligomery i polimery. W
komunikacie prasowym koordynatora projektu firmy Global Bioenergies wyjaśniono że „niewykorzystywane dotąd pozostałości słomy pszenicy zostały przekształcone w skali demonstracyjnej w bio-izobuten odnawialny drugiej generacji i ostatecznie będą przetwarzane w oligomery i polimery nadające się do stosowania w smarach gumach kosmetykach rozpuszczalnikach tworzywach sztucznych czy paliwach”.
Planowane działania
Cytowany w tym samym komunikacie Jean-Francois Boideau, dyrektor generalny ds. handlowych na region EMEA w firmie INEOS Oligomers, będącej partnerem projektu, mówi: „Do tej pory otrzymaliśmy od Global Bioenergies kilka partii bio-izobutenu do celów testowych, a jego jakość jest obiecująca. W kolejnej fazie projektu firma INEOS jest gotowa do oceny przetwarzania dodatkowych ilości bio-izobutenu w dalsze produkty w celu oceny potencjału tego bioproduktu jako składnika wyrobów wytwarzanych przez końcowych odbiorców”. Frederic Pâques, dyrektor Global Bioenergies, dodaje: „Planujemy wyprodukować kilka ton bio-izobutenu z tego nowego niekonwencjonalnego surowca w pozostałej części projektu”.
Różnorodne korzyści
Na
stronie projektu czytamy że partnerzy mają nadzieję na wykorzystanie „technicznych ekonomicznych jak również środowiskowych i społecznych korzyści” w celu budowy komercyjnej biorafinerii. Realizowany aktualnie projekt OPTISOCHEM (OPTimized conversion of residual wheat straw to bio-ISObutene for bio based CHEMicals) jest finansowany przez Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu (BBI JU) – partnerstwo publiczno-prywatne tworzone przez UE oraz organizację BIC (Bio-Based Industries Consortium). Projekt zakończy się w maju 2021 roku.
Jak podano na
stronie inicjatywy BBI JU OPTISOCHEM ma na celu zwiększenie „wydajności wytwarzania docelowych bioproduktów” o ponad 20 % oraz zmniejszenie „kosztów wytwarzania bioproduktów o 10–20 % w porównaniu z obecną sytuacją rynkową”. Innym oczekiwanym efektem projektu jest „ograniczenie emisji CO2 na kilogram produktu o ponad 20 % w przypadku bio-katalizy w porównaniu do aktualnie stosowanych metod produkcji”. Partnerzy planują również zmniejszenie „zużycia energii przez procesy biokatalityczne o ponad 30 %”.
Ogólnie rzecz biorąc BBI JU ma zapewnić szereg korzyści środowiskowych oraz społeczno-gospodarczych co opisano na
stronie internetowej inicjatywy w następujący sposób: „Nowe bioprodukty powstałe w wyniku działalności BBI JU przyczynią się do zmniejszenia emisji CO2 średnio o co najmniej 50 % w porównaniu z ich odpowiednikami kopalnymi”. Podkreślono też że produkty te będą „porównywalne lub lepsze od produktów kopalnych pod względem ceny wydajności dostępności i korzyści środowiskowych”.
Więcej informacji:
strona projektu OPTISOCHEM