W ramach badań naukowych finansowanych ze środków Unii Europejskiej opracowano system, który pomaga hodowcom ryb w Jeziorze Wiktorii, a jednocześnie wspomaga działania ukierunkowane na ochronę środowiska.
Przełowienie, niedobory wody i zanieczyszczenia to tylko niektóre z problemów środowiskowych występujących w Jeziorze Wiktorii przez ostatnich kilka dekad. To drugie co do wielkości słodkowodne jezioro na świecie, leżące przy granicy z Kenią, Tanzanią i Ugandą, stanowi główne źródło utrzymania dla ludności żyjącej w jego pobliżu. Jednakże naciski związane z ochroną środowiska w obszarze jeziora wywarły znaczący negatywny wpływ na źródło utrzymania rybaków.
W ramach sfinansowanego przez Unię Europejską projektu VicInAqua naukowcy opracowali model przyjaznej dla środowiska i zrównoważonej akwakultury, który pomoże rybakom zarobić na życie. Opracowany model opiera się na recyrkulacyjnym systemie akwakultury (RAS) – technologii hodowli ryb, która minimalizuje zanieczyszczenia przy jednoczesnym zapewnieniu większej i stabilniejszej produkcji ryb oraz zmniejszeniu występowania chorób.
Systemy RAS wykorzystują biofiltry w celu uzdatniania wody, w celu umożliwienia ponownego wykorzystania od 90 % do 95 % tego zasobu. Technologia ta oferuje liczne zalety: pozwala na wykorzystywanie mniejszej ilości wody i gruntu, jest bardziej przyjazna dla środowiska, umożliwia kontrolowanie gospodarowania odpadami oraz zapewnia bezpieczną żywność. Wyjątkowym elementem projektu VicInAqua było to, że od 5 % do 10 % wody wykorzystywanej do uzupełniania systemów RAS stanowiły uzdatnione ścieki, oczyszczane w bioreaktorze membranowym wykorzystującym nowatorskie samoczyszczące membrany.
Pilotażowa wylęgarnia w Kenii
W ramach projektu na początku 2019 roku w kenijskim Kisumu wybudowano pilotażową wylęgarnię RAS zasilaną głównie energią odnawialną. Obiekt zbudowano na potrzeby wylęgu tilapii, słodkowodnych ryb o bardzo dużym znaczeniu dla tradycyjnego afrykańskiego rybołówstwa na niewielką skalę. Od niedawna ryby te są też istotnym elementem akwakultury. Wylęgarnia miała spełniać dwa cele: być obiektem demonstracyjnym i szkoleniowym, a także dostarczać hodowcom wysokiej jakości młode ryby, którym wyrosły już łuski i płetwy. Pierwsze młode ryby przekazano hodowcom w kwietniu.
Wydajność produkcyjna pilotażowej wylęgarni wynosiła 25 000 młodych rybek miesięcznie, system można jednak dopasować do zróżnicowanych potrzeb operatorów akwakultury. Według partnerów projektu im częściej operatorzy będą sięgać po systemy RAS w swoich wylęgarniach, tym większe będą korzyści ekonomiczne i środowiskowe wypływające z tego rozwiązania. „Jeśli gospodarstwa rybackie lub władze lokalne w obszarze Jeziora Wiktorii wdrożą tę technologię [RAS], ograniczy to ilość zanieczyszczeń przedostających się z wód do jeziora. Będzie to również skutkować zwiększeniem produkcji ryb poprzez akwakulturę i przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa żywnościowego ludności żyjącej wokół jeziora”, stwierdza Susan Clare Adhiambo pracująca dla partnera projektu, Departamentu Rolnictwa, Zwierząt Gospodarskich i Rybołówstwa (Department of Agriculture, Livestock and Fisheries, DALF) w hrabstwie Kisumu (Kenia) w artykule opublikowanym na portalu „The Fish Site”. „Projekt VicInAqua tworzy też miejsca pracy, jako że technologię dostosowuje się do potrzeb użytkowników, wykorzystując dostępne na miejscu materiały i zasoby”, dodaje.
Realizację projektu VicInAqua (Integrated aquaculture based on sustainable water recirculating system for the Victoria Lake Basin (VicInAqua)) zakończono w maju 2019 roku. Pomimo to, pilotażowa wylęgarnia będzie nadal wykorzystywana przez DALF w hrabstwie Kisumu jako obiekt szkoleniowy i demonstracyjny. Posłuży ona do rozwoju akwakultury w regionie oraz zwiększania świadomości, wiedzy i umiejętności rybaków.
Więcej informacji:
strona projektu VicInAqua
poleca:
