Nowe badanie wykazało, że do 2100 roku stopnieje 60 % lądolodu Grenlandii więcej, niż przypuszczali naukowcy. W związku z tym poziom mórz wzrośnie nie o 10 cm, a o 18 cm.
Lądolód grenlandzki ma powierzchnię około 1,8 miliona kilometrów kwadratowych, co czyni go największym lodowcem na półkuli północnej. Na całym świecie większa jest jedynie pokrywa lodowa Antarktydy. Ponieważ zanikanie lodowców ma poważne skutki dla globalnego klimatu, naukowcy przeprowadzili badania lądolodu Grenlandii, by ocenić, jak bardzo może on stopnieć i jak przełoży się to na poziom mórz.
Nowe badanie zrealizowane przy wsparciu finansowanych ze środków UE projektów MC2 i PROTECT pokazało, że do 2100 roku stopnieje 60 % pokrywy lodowej więcej, niż wcześniej przewidywano. Oznacza to, że wzrost poziomu mórz może być o około 8 cm większy, niż wskazywały poprzednie szacunki przedstawione w raportach Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu. Wyniki badania, uzyskane w oparciu o wiele modeli klimatu, opublikowano w czasopiśmie „Nature Communications”.
Jednym z użytych modeli był Modéle Atmosphérique Régional, w skrócie MAR. „Model MAR wskazywał, że w przypadku najbardziej pesymistycznego scenariusza (przewidującego brak zmiany zachowań) w 2100 roku topnienie powierzchni pokrywy lodowej Grenlandii spowoduje wzrost poziomu oceanów o około dziesięć centymetrów, natomiast nasze nowe prognozy sugerują wzrost o 18 cm”, stwierdził Stefan Hofer z Uniwersytetu w Oslo, uczelni koordynującej projekt MC2, w artykule opublikowanym w portalu internetowym „ScienceDaily”.Uważa się, że wyniki tego badania są bardziej wiarygodne, ponieważ bazują na najnowszych modelach charakteryzujących się lepszym odwzorowaniem zjawisk fizycznych i zwiększoną rozdzielczością przestrzenną. Używając regionalnego modelu klimatu MAR, zespół badaczy przeskalował scenariusze zmiany klimatu – za pomocą symulacji o wysokiej rozdzielczości przekształcił wielkoskalowe dane klimatyczne, aby uzyskać dane na poziomie regionalnym. „Warto byłoby teraz przeanalizować, jak opracowany przez nas model MAR wpływa na te prognozy, poprzez zmniejszenie skali tych scenariuszy z użyciem modeli innych niż MAR – podobnie do metody, jaką zastosowaliśmy w odniesieniu do współczesnego klimatu w badaniu GrSMBMIP”, zauważył w tym samym artykule współautor badania Xavier Fettweis z Uniwersytetu w Liège, partnera projektu PROTECT.
Wyniki badania zostaną uwzględnione w szóstym sprawozdaniu oceniającym (AR6) Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu. Projekt MC2 (Mixed-phase clouds and climate (MC2) – from process-level understanding to large-scale impacts) poświęcony jest rozwiązaniu problemu związanego z nieprawidłowym odwzorowaniem budowy chmur w globalnych modelach klimatu, a tym samym zwiększeniu trafności prognoz dotyczących zmian klimatu na świecie. Działania w ramach projektu PROTECT (PROjecTing sEa-level rise: from iCe sheets to local implicaTions) skupiają się na opracowaniu wiarygodnych globalnych, regionalnych i lokalnych prognoz wzrostu poziomu mórz w różnych skalach czasowych. Pięcioletni projekt MC2 ma zakończyć się w 2023 roku. Czteroletni projekt PROTECT dobiegnie końca w 2024 roku.
Więcej informacji:
poleca:
Studentnews.pl