Co lepsze? Kawa czy napar imbirowy?

Kawa

Kawa zawiera wiele substancji o charakterze prozdrowotnym, takich jak m.in. związki bioaktywne: polifenole. Polifenole uruchamiają w organizmie człowieka szereg biologicznych działań: neutralizują wolne rodniki, chelatują metale ciężkie i modułują aktywności niektórych enzymów. Liczne badania naukowe potwierdziły związek między spożywaniem kawy bogatej w związki polifenolowe a mniejszą zachorowalnością na niektóre schorzenia. Okazuje się, że picie kawy może chronić przed uszkodzeniem wątroby i zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka tego narządu. Inne badania wykazały, że u osób pijących od jednej do pięciu filiżanek kawy dziennie ryzyko wystąpienia udaru spada o 25%. Picie 3-4 filiżanek kawy dziennie zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji i cukrzycy typu II, a spożywanie 6 filiżanek kawy dziennie zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona nawet o 63%.

To jednak tylko jedna strona medalu. Już od lat 60. wiadomo, że kawa zawiera także substancje mniej pożądane, które negatywnie działają na organizm człowieka. Substancje zawarte w kawie to m.in. kofeina, która wykazuje działanie pobudzające. Dodatkowo, pomimo swojego dobroczynnego działania, kawy nie powinny spożywać – szczególnie na czczo – osoby z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy.

Imbir

Jedną z najlepiej rozpoznawanych obecnie przypraw korzennych jest imbir. W sklepach imbir możemy spotkać w postaci surowej, a także jako przyprawę suszona i rozdrobniona, popularny jest również imbir marynowany, wykorzystywany do sushi, kandyzowany i w postaci konfitur. Zapach kłączy imbiru jest silny, aromatyczny, a smak silnie palący i korzenny. Imbir jest również bardzo cennym surowcem używanym w medycynie konwencjonalnej i ziołolecznictwie. Należy do środków silnie pobudzających i rozgrzewających, a w mniejszych dawkach do wzmacniania żołądka i poprawiania trawienia. Imbir działa przeciwzapalnie, stosowany jest przy zapaleniu stawów, zapaleniu oskrzeli, działa żółciopędne oraz pobudza motorykę przewodu pokarmowego. Działa profilaktyczne w chorobie lokomocyjnej, a także przeciwbólowo, przeciwmigrenowo, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczo. Reguluje i obniża poziom cholesterolu we krwi, zmniejsza oksydacje frakcji LDL i wynikające z tego działanie przeciwmiażdżycowe. Imbir zawiera wiele substancji biologicznie czynnych determinujących jego właściwości przeciwutleniające. Miarą jego wartości przyprawowej jest zawartość olejku eterycznego i gingerolu, które odpowiadają także za jego charakterystyczny smak.

Stosowanie imbiru zalecane jest w przypadku zakażeń bakteryjnych układu pokarmowego, zatruć pokarmowych, a także zapaleń żołądka czy jelit. Badania naukowe wykazały, że napar z imbiru stosowany przy przeziębieniu dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym i antywirusowym znacznie złagodzi przebieg choroby. Ponadto herbatki z jego dodatkiem mają działanie rozgrzewające, dlatego są idealnym rozwiązaniem na zimowe przemarznięcie.