Pszczoły kontrolują rozmnażanie

Pszczołom na całym świecie zagraża zespół masowego ginięcia pszczoły miodnej, którego przyczyną jest szereg różnych patogenów, stosowanie środków owadobójczych oraz inne, nieznane czynniki. Zrozumienie sposobu interakcji między pszczołami w ulu może pomóc naukowcom w poznaniu ich komunikacji i przenoszenia chorób.

Finansowany ze środków UE projekt BEESPATNET (Mapping spatial interaction networks in honeybee colonies) miał na celu prześledzenie ruchów poszczególnych pszczół w ulu, ze szczególnym uwzględnieniem ruchów królowej.

W projekcie BEESPATNET zmodyfikowano i zaadaptowano system znakowania stosowany do śledzenia mrówek. Elektroniczny znacznik umieszczany jest na 1000 nowo narodzonych pszczołach oraz królowej, a następnie owady śledzone są przez 31 dni. Jest to średnia długość życia robotnicy.

W projekcie rejestrowano codzienne ruchu każdej z pszczół, a także interakcje między nimi. Na podstawie tych danych wyznaczono indywidualne trajektorie oraz sieci kontaktów, których węzły oznaczały spotkanie dwóch pszczół.

Ustalono, że ruchy królowej (na ograniczonym obszarze gniazda) maksymalizują rozprzestrzenianie substancji matecznej (QMP). Jest to feromon, który uniemożliwia robotnicom składanie jaj i wychowanie nowej królowej.

Naukowcy badali także, w jaki sposób ruch robotnic rozprzestrzenia QMP w ulu. Wiedza ta pomoże przemysłowi pszczelarskiemu lepiej kontrolować moment narodzin nowych królowych i tworzenia się nowych kolonii.