Trawa na biomasę

Trawy wieloletnie są obiecującą rośliną na biomasę — odrastają po skoszeniu, gospodarują zasobami bardziej wydajnie niż większość roślin i w sposób naturalny rosną na gorszych ziemiach. Aby spopularyzować je jako roślinę do produkcji biomasy, naukowcy muszą zidentyfikować i opracować najlepsze odmiany.

Finansowany ze środków UE projekt GRASSMARGINS (Enhancing biomass production from marginal lands with perennial grasses) poświęcony jest badaniu różnych gatunków traw wieloletnich uprawianych na różnych typach gruntów niższej klasy. Celem jest zwiększenie ich wykorzystania jako roślin bioenergetycznych uprawianych na gruntach, na których uprawa konwencjonalnych roślin jest trudna lub nieopłacalna.

Naukowcy zidentyfikowali i opisali trzy odmiany traw wieloletnich: Dactylis glomerata, Festuca arundinacea i Phalaris arundinacea. Ich występowanie w Europie zostało naniesione na mapę. Odmiany te, do wiązania węgla, wykorzystują szlak metaboliczny roślin typu C3.

Naukowcy badali też rodzaj Miscanthus, który wykorzystuje szlak metaboliczny roślin typu C4. Konsorcjum przeprowadziło też testy hodowli nowych odmian Miscanthus, zbadało ich tolerancję na stres i opracowało charakterystykę suszenia zbiorów.

Partnerzy projektu wykorzystali modele komputerowe, aby określić optymalną charakterystykę i obszary występowania odpowiednich traw. Opracowano nowy, procesowy model upraw traw wieloletnich o nazwie WIMOVAC oraz bazę danych o bylinach kłączowych.

W projekcie GRASSMARGINS testowane są różne odmiany i gatunki traw w ramach badań terenowych na gruntach niższej klasy. Trawy testowane są także w obecności środowiskowych czynników stresogennych, takich jak gleby o wysokim zasoleniu, susza i powódź.

Prace prowadzone w ramach projektu GRASSMARGINS pozwolą spopularyzować uprawę traw wieloletnich na gruntach niższej klasy. Pozwoli to zwolnić żyzne grunty do uprawy roślin przeznaczonych na cele niezwiązane z produkcją biomasy oraz podnieść produktywność europejskich gospodarstw.