Załóż skafander kosmiczny – ruszamy w podróż

Archeolog Cameron Smith wystąpił przed publicznością TEDx Brussels 2014, aby opisać swój wkład w misję kolonizacji przestrzeni kosmicznej.

Próba skolonizowania kosmosu to nie czcza mrzonka, tylko nieuchronność – zdaniem Camerona Smitha, eksploratora i archeologa. Jednak, jeżeli mamy to osiągnąć, to musimy doprowadzić do znaczącej zmiany w naszym myśleniu, odchodząc od pojedynczych eksploratorów kosmosu w kierunku zróżnicowanych społeczności pionierów kosmosu. Wygłaszając swoją prelekcję w czasie konferencji TEDx Brussels, wyjaśniał, że musimy także „ponownie przemyśleć, wyobrazić sobie I stworzyć” technologie potrzebne do wyniesienia nas I utrzymania tam. Mówiąc w skrócie, dostęp do przestrzeni kosmicznej musi być znacznie łatwiejszy I tańszy.

Zaskakującym może wydawać się, że archeolog mówi ze sceny TEDx na temat skafandrów kosmicznych, ale to właśnie doświadczenie Smitha w badaniu przeszłości podsyciło jego zainteresowanie eksploracją kosmosu. „Analizując pozostałości starożytnych cywilizacji, człowiek dostrzega, że cywilizacje upadają. Wskaźnik upadku cywilizacji kształtuje się na poziomie 99%. A jednym ze sposobów na zachowanie naszej cywilizacji jest sprawić, by nasz gatunek stał się wieloplanetarny”.

Może to brzmieć jak fabuła epickiej przygody science-fiction, niemniej wyzwanie wpisuje się doskonale w spektrum zainteresowania społeczności naukowej. Już w 1567 r. Francis Godwin stwierdził, że prędzej czy później ludzkość podejmie próbę skolonizowania kosmosu. Czołowi myśliciele obecnych czasów, tacy jak Stephen Hawking, również wspierają tę ideę. Problem jednak w tym – jak twierdzi Smith – że nasza energia I zasoby koncentrują się na wysyłaniu w kosmos wybranej garstki ludzi, podczas gdy powinniśmy myśleć w kategoriach dużych społeczności.

„Pozostajemy w trybie ściśle ograniczonego zespołu jednostek wysyłanych w przestrzeń kosmiczną I powracających stamtąd” – zauważył Smith. „Jeżeli chcemy skolonizować kosmos, potrzebujemy wszelkiego typu ludzi. To wymaga istotnego zwrotu w naszym myśleniu I odejścia od jednostek w kierunku społeczności I grup kulturowych. To wymaga antropologii kolonizacji kosmosu”.

Kolejną rzeczą, której będziemy potrzebować – zdaniem Smitha – to tańsza technologia I tutaj właśnie wkracza do akcji Smith wraz ze swoją grupą Pacific Space Flight. Na chwilę obecną skafander pokładowy NASA/ACES kosztuje od 88 000 do 100 000 USD. Smith jest przekonany, że można by go zastąpić skafandrem wartym 2 000 USD, otwierając drogę do masowych podróży kosmicznych: „U mnie w domu, który służy mi za warsztat, zbudowaliśmy skafander pokładowy. […] Wszystkie kryteria sprawności stawiane przez NASA skafandrom pokładowym zostały spełnione – dba o chłodzenie ciała, utrzymuje ciśnienie, daje możliwość poruszania się pod wysokim ciśnieniem, teraz nawet przy ciśnieniu panującym na księżycu”.

Grupa Pacific Space Flight nawiązała współpracę z prywatnym programem kosmicznym Copenhagen Suborbitals, w ramach którego zbudowany został statek kosmiczny. Zespół Smitha był w stanie przetestować swoje skafandry w kapsule I w ośrodku duńskiego programu. Testy są przeprowadzane w szeregu innych warunków I środowisk. „Spędziłem około 100 godzin w skafandrze, z czego część pod wodą, przywiązany do obciążonego krzesła. Siedziałem tam, abyśmy mogli sprawdzić szczelność. Nasz skafander ma niższy wskaźnik przecieku od skafandrów Gemini z lat 60. XX w.”. Skafander został także przetestowany w komorach zimna I komorach wysokościowych, w których utrzymywał odpowiedni poziom tlenu we krwi. Odbył także dłuższą wędrówkę po Pustyni Simpsona w Australii. Jednym z kolejnych kroków są ekspedycje balonowe na dużych wysokościach.

Smith twierdzi, że jego sposób postępowania stanowi replikację działań NASA z lat 60. XX w., tyle że bez ogromnego budżetu.

Jak większość pionierów, Smith wraz z zespołem uczy się więcej na swoich porażkach niż sukcesach: „Większość pieniędzy – których jest niezwykle mało – wydałem na zdobycie wiedzy, czego nie należy robić”. Swoją prelekcję zakończył obietnicą złożoną publiczności TEDx Brussels: „Teraz wiem, czego nie robić, aby trzecia generacja ubrań mogła stanowić jedną trzecią ciężaru I objętości”.

Więcej informacji:

TEDx Brussels
http://www.tedxbrussels.eu/

opublikowano: 2015-01-26
Komentarze


Polityka Prywatności