Kodowanie kreskowe DNA wykorzystywane jest do identyfikacji gatunków
żywych i dlatego może służyć jako narzędzie do monitorowania środowiska
lub do rozbudowy rezerw bioróżnorodności. W ramach finansowanego przez
UE projektu LUSOAQUABARCODE zastosowano kodowanie kreskowe DNA względem
morskich i słodkowodnych społeczności makrobentosowych (pewne małe
gatunki morskie, w tym gąbki i skorupiaki) w Portugalii.
Do stworzenia bibliotek wykorzystano specjalistyczną wiedzę uzyskaną
dzięki wsparciu kilku lokalnych uniwersytetów, instytutów badawczych,
Muzeum Narodowego Historii Naturalnej w Lizbonie oraz innych partnerów
międzynarodowych. Zarejestrowano ponad 300 bezkręgowców morskich i ponad
150 gatunków ryb, w tym te najbardziej wyeksploatowane.
Wpisy zawierają inne dane, takie jak współrzędne czy zdjęcia próbek, i są dostępne pod adresem
Barcode of Life Data Systems.
W ramach procesu katalogowania naukowcy usprawnili część aspektów
technicznych kodowania kreskowego DNA. Wprowadzili także system
szeregowania, który zapewnia empiryczny sposób oceny niezawodności
identyfikacji gatunków przy użyciu referencyjnych kodów kreskowych DNA.
Nowe biblioteki będą przydatne w identyfikacji ryb i skorupiaków na
rynkach i w łowiskach. Umożliwią także monitorowanie środowiska w
społecznościach makrobentosowych w ujściach rzecz, zgodnie z ramową
dyrektywą wodną UE.