Lepsza jakość omułka
Dla europejskiego przemysłu omułka jadalnego nastały gorsze czasy, a to za sprawą słabej jakości produktu, mocno odbiegającej od normy, przez co coraz większa jego ilość jest marnotrawiona. Naukowcy wykorzystali nową technologię i najlepsze praktyki, aby stawić czoła wyzwaniom w łańcuchu dostaw, minimalizując tym samym ilość odpadów i poprawiając rentowność firm z branży.
Wina za słabą jakościowo produkcję omułka leży po stronie złych praktyk
dotyczących klasyfikacji, obróbki, przechowywania i transportu. Zespół
finansowanego ze środków UE projektu MUSSELSALIVE (Development of best
practice and new technology for grading, handling, transportation,
conditioning and storage of mussels for SMEs in the European mussel
industry) podjął próbę poprawy rentowności i konkurencyjności małych
przedsiębiorstw europejskich trudniących się hodowlą omułka na sznurach
przez minimalizację odpadów i ubytków w łańcuchu od zbioru po
wprowadzenie produktu na rynek.
Celem naukowców była poprawa technologii klasyfikacji oraz opracowanie efektywnego zbiornika do przechowywania/transportu, jak również systemu recyrkulacji wody, w której omułki są hodowane. Kolejnym celem naukowców było zdefiniowanie standardowych protokołów dla transportu i przechowywania omułka hodowanego na sznurach.
Członkowie konsorcjum przeprowadzili badania rynkowe, aby ustalić wymogi konsumentów i w tym celu wysłali do konsumentów oraz producentów omułka kwestionariusze z pytaniami. Przeprowadzili również doświadczenia, w wyniku których ustalili, że temperatura, zużycie tlenu, produkcja amoniaku i przepływ wody to czynniki krytyczne, wpływające na metabolizm i przeżycie omułka.
Projekt MUSSELSALIVE dowiódł, że dostarczenie na rynek pierwszej klasy żywych omułków jest możliwe nawet po ich przechowywaniu w systemie recyrkulacyjnym przez 33 dni bez dostarczania dodatkowej karmy. Wyniki pokazały możliwości, które przysłużą się sektorowi producentów skorupiaków dzięki większej elastyczności zbiorów i wysyłki, przy zmniejszonym wpływie czynników ograniczających, takich jak pogoda i logistyka.
Dodatkowo producenci nie będą już zmuszeni zbierać omułka codziennie ani trzymać cały system transportowy w ciągłym pogotowiu. Kolejną korzyścią dla tego przemysłu będzie możliwość handlu omułkiem przed zakwitem wodorostów, co zwykle oznacza koniec sezonu. Można w ten sposób uniknąć przestoju w dostawach omułka do detalistów, hurtowników i konsumentów, przechowując żywe omułki już po sezonie.
Nowa technologia i najlepsze praktyki zaproponowane przez projekt pomogą w zwiększeniu przeżycia i jakości produktu, poprawiając rentowność i konkurencyjność. Natomiast większe zbiory i całoroczna dostępność omułka hodowanego na sznurach wzmocnią gospodarczo rolnicze obszary nadmorskie, kreując nowe miejsca pracy.
opublikowano: 2015-09-07