Czy możliwe jest identyfikowanie ławic ryb bez interwencji człowieka? Międzynarodowa inicjatywa pokazuje, jak to zrobić

Przełowienie, zanieczyszczenia, utrata siedlisk i zmiana klimatu to główne zagrożenia dla życia morskiego i łowisk. Aby umożliwić odpowiedź na niektóre z tych wyzwań i wspierać skuteczną realizację polityki morskiej i rybołówstwa, kluczowe znaczenie ma dostarczanie dokładnych danych na temat różnorodności i liczebności gatunków morskich.

W ramach finansowanego przez UE projektu SYMBIOSIS naukowcy opracowują prototyp nieinwazyjnego systemu służącego do charakterystyki, klasyfikacji i oceny biomasy kluczowych gatunków ryb pelagicznych. Inicjatywa wykorzystuje technologie akustyczne i optyczne, eliminując konieczność ingerencji człowieka. Prototyp składa się z czujników akustycznych, sieci kamer, zaawansowanych jednostek przetwarzania danych oraz elementu zasilającego umożliwiającego autonomiczną pracę.

Cytowany w komunikacie prasowym koordynator projektu dr Roee Diamant ze Szkoły Nauk o Morzu Uniwersytetu w Hajfie powiedział: „System będzie przyjazny dla środowiska, nie tylko pod względem sposobu działania, które będzie nieinwazyjne i nie będzie wpływało na ekosystem morski, ale przede wszystkim dlatego, że będzie dostarczać wiarygodnych informacji o stanie zasobów ryb morskich”. Dr Diamant podkreśla, że obecnie „praktycznie niemożliwe jest zebranie takich informacji bez ogromnych nakładów”.

System opracowany w ramach projektu SYMBIOSIS będzie gromadził dane podwodne w czasie rzeczywistym w długich okresach czasu oraz przekazywał te informacje – dotyczące między innymi wielkości i przemieszczania się ławic ryb – do ośrodka działającego na lądzie. Jak czytamy na stronie projektu: „System będzie całkowicie autonomiczny i będzie pracował przez trzy miesiące bez konieczności ładowania akumulatorów".”.

Według komunikatu prasowego, proces monitorowania SYMBIOSIS rozpoczyna się od akustycznego wykrywania i klasyfikacji ryb, w oparciu o ich typową prędkość i charakterystykę ruchu. Czujniki akustyczne mierzą również wielkość osobników i całkowitą biomasę ryb na danym obszarze. Po zidentyfikowaniu jednego z sześciu docelowych gatunków aktywowany jest system optyczny. Ta część składowa całego urządzenia składa się z kilku kamer i może przetwarzać zaawansowane dane przy pomocy różnych algorytmów rozpoznawania obrazów opartych na uczeniu głębokim. „Gdy system optyczny potwierdza identyfikację jednego z sześciu gatunków, przekazuje informacje za pośrednictwem systemu podwodnej komunikacji akustycznej, a następnie drogą radiową do stacji przybrzeżnej”.

Realizowany aktualnie projekt SYMBIOSIS (A Holistic Opto-Acoustic System for Monitoring Marine Biodiversities) ma na celu przetestowanie działania prototypowego systemu w trzech różnych środowiskach morskich: płytkich wodach Morza Śródziemnego, głębokich wodach Morza Śródziemnego oraz w środowisku tropikalnym na Wyspach Kanaryjskich. Sześć gatunków dużych ryb badanych w projekcie jest szczególnie cenionych przez sektor rybołówstwa. Są to dwa gatunki tuńczyka, ostrobok śródziemnomorski (Trachurus mediterraneus), makrela atlantycka (Scomber scombrus), koryfena (Coryphaena hippurus) i włócznik (Xiphias gladius). Członkowie zespołu piszą w komunikacie, że projekt SYMBIOSIS „zaoferuje nowatorskie rozwiązania w zakresie rozproszonego i zakrojonego na szeroką skalę monitorowania środowiska podwodnego, co będzie miało pozytywny wpływ na badania z dziedziny biologii morskiej, ochronę środowiska oraz kształtowanie polityki rybołówstwa w Europie i na świecie”.

Więcej informacji:
strona projektu SYMBIOSIS