Szara strefa oznacza działalność i wytwarzanie dochodu poza oficjalną gospodarką, charakteryzujące się brakiem opodatkowania i świadczeń socjalnych. Rozmiary i samo istnienie szarej strefy są poważnym problemem dla rządów państw UE.
Finansowany przez UE projekt FISINF (Fiscal policy and informal economy over the business cycle) powstał, aby przyczynić się do rozwiązania tego problemu. W jego ramach opracowano model ekonomiczny wykorzystujący nowoczesne techniki z zakresu dynamicznej makroekonomiki.
Model ten posłużył to przeanalizowania różnych następstw istnienia europejskiej szarej strefy. Aby zrealizować te założenia, uczestnicy projektu badali, w jaki sposób szara strefa wpływa na politykę fiskalną, a tym samym wzrost gospodarczy i całkowitą produktywność na przestrzeni cyklu koniunkturalnego.
Prace badawcze podzielono na trzy etapy. W pierwszej kolejności, gromadzone były i porządkowane dane na temat najważniejszych zmiennych związanych z tym zjawiskiem, takich jak produkt krajowy brutto czy wskaźniki kontroli instytucjonalnej w krajach europejskich. Następnie przeprowadzono analizę empiryczną zgromadzonych danych. W trzecim etapie opracowano model teoretyczny, który pozwolił na poznanie mechanizmów ekonomicznych związanych z ustaleniami projektu FISINF.
Po zakończeniu pierwszych dwóch etapów badacze przygotowali model ekonomiczny i dokonali jego kalibracji. Wykorzystano go następnie do opracowania różnych scenariuszy politycznych, które przeanalizowano pod kątem wpływu na ograniczenie wielkości i zakresu szarej strefy.
Informacje o wynikach prac zostały opublikowane w kilku czasopismach i artykułach. Materiały te powinny być niezwykle przydatne w walce z szarą strefą oraz związanymi z nią problemami dotyczącymi unikania płacenia podatków i składek ubezpieczenia społecznego.