Wystarczy wziąć do ręki dziennik albo obejrzeć wieczorne wiadomości, aby przekonać się, że żelaznym tematem czołówek jest migracja. Choć obecnie plasuje się wśród najświeższych doniesień, migracja w Europie nie jest niczym nowym, a jej oddziaływanie wykracza daleko poza aktualną retorykę polityczną.
Migracja do Europy oraz wokół niej trwa już od dziesiątek lat. W jej następstwie zmienia się populacja kontynentu i rośnie zróżnicowanie etniczne społeczeństw. Mimo iż powszechnie wiadomo, że migranci i ich rodziny zmagają się z wieloma wyzwaniami przy przenosinach z kraju pochodzenia do nowego domu, zadziwiająco niewiele wiadomo na temat wpływu międzynarodowej migracji na bieg życia migrantów i ich rodzin.
Z myślą o pogłębieniu tej wiedzy, partnerzy projektu FAMILIFE przeanalizowali życie migrantów i ich rodzin zarówno tutaj w Europie, jak i w kraju pochodzenia. Prace badawcze skupiły się na trzech zagadnieniach: 1) dynamika populacji pierwszego i drugiego pokolenia imigrantów w Europie; 2) wpływ migracji na międzypokoleniową solidarność i więzy rodzinne oraz 3) wpływ migracji na indywidualny bieg życia na podstawie porównania przebiegu życia migranta z osobą niemigrującą.
„Migranci są często badani w kraju docelowym, tymczasem by lepiej poznać bieg życia i badać zmiany w zachowaniach demograficznych, musimy także wziąć pod uwagę ich kraj pochodzenia” – wyjaśnia kierowniczka projektu, dr Helga A.G. de Valk. „Skupiając się wyłącznie na kraju docelowym, pomijamy wagę tych procesów i przez to błędnie przypisujemy zmiany w zachowaniach migrantów procesom adaptacyjnym w kraju docelowym”.
Tutaj i tam
Przykładem tego, jak zaznacza się różnica w zachowaniach demograficznych może być rozproszenie modelów rozwodu w Turcji. Na podstawie badań demograficznych i zdrowotnych, uzupełnionych o dane o rozwoju gospodarczym, naukowcy z projektu FAMILIFE ustalili, że w ciągu minionej dekady rozwody w Turcji stały się znacznie bardziej powszechne. Istnieją jednak duże różnice w tej tendencji w zależności od regionu i stopnia zmian zachowań demograficznych w kierunku relacji, na jakie eksponowana jest jednostka.
„Analizując kontekst lokalny i ewentualność rozwodu, stwierdziliśmy, że prawdopodobieństwo wystąpienia ze związku małżeńskiego kobiet zamieszkujących w regionie, w którym rozwody są bardziej powszechne, jest wyższe” – zauważa dr de Valk. „Niemniej doświadczenia migracyjne kobiet również odgrywają rolę, a te które wyjeżdżały z wyższym prawdopodobieństwem rozstaną się z partnerem w późniejszym okresie życia”. Dr de Valk dodaje, iż mimo istotnego znaczenia rozwoju gospodarczego i możliwości, rozproszenie norm kulturowych w kraju pochodzenia ma wyraźnie istotniejsze znaczenie dla zaobserwowanego wzrostu wskaźników rozwodów w kontekście Turków.
Z drugiej strony, jeżeli chodzi o więzi międzypokoleniowe i równowagę między pracą a rodziną, kraj docelowy ma większe znaczenie. W Europie wymiana wsparcia między dorosłymi dziećmi a ich rodzicami znacznie się różni w poszczególnych krajach. Co ciekawe ten gradient wsparcia odnotowuje się nie tylko wśród ludności reprezentującej większość, bowiem znajduje także odzwierciedlenie w populacjach migrantów zamieszkujących w tych krajach.
„W konsekwencji Turek urodzony w Niemczech bardziej przypomina osobę urodzoną w Niemczech niż Turka mieszkającego w Holandii” – stwierdza dr de Valk. „Można to również rozpatrywać pod kątem aktywności zawodowej migrantek drugiego pokolenia przed urodzeniem dziecka i po porodzie, gdzie obserwujemy, że społeczeństwa z silnymi wyobrażeniami normatywnymi co do powiązania matek z rynkiem pracy skutkują zachowaniem migrantek bardziej zbliżonym do rodzimej grupy większościowej”. Zdaniem dr de Valk dotyczy to w szczególności dzieci imigrantów urodzonych i wychowanych w Europie, gdyż w ich przypadku obserwuje się wyraźne przystosowanie do norm kraju docelowego.
Pokazywanie doświadczeń migrantów i opowiadanie o nich
To oczywiście jedynie niewielka próbka wielu ważnych ustaleń poczynionych w toku prac nad projektem FAMILIFE, a wszystkie one zostały szeroko rozpowszechnione za pośrednictwem całej gamy prezentacji, artykułów i witryny FAMILIFE.
Ponadto, aby zadbać o przekazanie szerszemu odbiorcy nieakademickiemu tych istotnych ustaleń, partnerzy projektu zaprosili twórców do artystycznego zinterpretowania dorobku FAMILIFE. W efekcie powstały trzy filmy krótkometrażowe i wystawa sztuki. Filmy poświęcone są poszczególnym podtematom projektu, a na wystawie sztuki można obejrzeć prace studentów trzeciego i czwartego roku Królewskiej Akademii Sztuki w Hadze.
Więcej informacji:
witryna projektu