W zawiązku ze starzeniem się populacji Europy, poszukiwanie metod propagowania starzenia się w dobrym zdrowiu staje się głównym przedmiotem zainteresowania polityki, z naciskiem na zdrowie, opiekę społeczną, rozwój gospodarczy, a nawet plany zagospodarowania przestrzennego miast. Decydenci zarówno ze szczebla UE, jak i krajowego rzeczywiście podejmują starania, aby zadbać o ścisłe powiązanie badań naukowych i polityki, co zapewni najlepsze wyniki pod względem zagwarantowania mobilności starszych obywateli. Niemniej naukowcy z Plymouth chcieli lepiej poznać, w jakim zakresie władze krajowe propagują te elementy systemów transportowych, które są przyjazne osobom starszym.
Zespół badawczy osiągnął swój cel, analizując dokumenty z całej Unii Europejskiej, Norwegii i Szwajcarii oraz przeprowadzając wywiady z urzędnikami z 20 krajów. Zyskawszy bardziej holistyczny obraz w Europy, naukowcy byli w stanie określić, w jakim zakresie poszczególne kraje sprzyjają mobilności, niezależności oraz włączeniu społecznemu i gospodarczemu.
Międzynarodowa ocena objęła łącznie 146 dokumentów z 29 krajów, które można zakwalifikować jako zaliczające się do unijnych wytycznych w sprawie „osób o ograniczonej możliwości poruszania się”, z których 63% dotyczyło tylko osób starszych. Zespół badawczy ocenił je następnie pod względem 11 cech, aby ustalić, czy zostały ukierunkowane na: przystępność cenową; dostępność i brak barier; wygodę; zrozumiałość; efektywność; przyjazność; niezawodność; pewność; bezpieczeństwo i przejrzystość.
Naukowcy ustalili, że decydenci na szczeblu UE, jak i krajowym kładą nieproporcjonalny nacisk na bezpieczeństwo, przystępność cenową i dostęp dla osób niepełnosprawnych (bez barier), podczas gdy wszechstronne podejście może tak naprawdę przełożyć się na istotny wzrost mobilności osób starszych. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie »Transport Policy«.
„Prace wskazują wyraźnie, że decydenci staną w obliczu trudnych wyzwań, starając się zaspokoić w przyszłości wymagania osób starszych w zakresie transportu” – zauważył profesor Jon Shaw, naczelny autor raportu z badań. „To może być ostatnia rzecz, jaką chcą usłyszeć w kontekście ograniczonych wydatków publicznych, ale kluczowy komunikat jest taki, że podniesienie jakości systemu transportowego na rzecz osób starszych oznacza zasadniczo poprawę dla każdego”.
Jak dodaje: „Jeden drobny, ale ważny przykład to lepsze podawanie informacji: wyraźnie czytelne i słyszalne ogłoszenia w autobusach o następnym przystanku nie tylko pomagają osobom, których słuch i wzrok się pogarsza, ale każdemu, kto nie jest zaznajomiony z daną trasą. A jeżeli niektóre z tych osób nieznających trasy to kierowcy, wówczas lepsze wrażenia z transportu publicznego mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów z zatorami komunikacyjnymi”.
Naukowcy dodają także, że wraz z przekierowywaniem uwagi na uwzględnianie i umożliwianie mobilności osób starszych w nadchodzących latach, sugerowaliby bardziej elastyczne branie pod uwagę ich potrzeb w kontekście systemów transportowych. „Mało prawdopodobne by podstawowa potrzeba ludzi bycia razem zniknęła, a wyzwanie, jakie stanie przed decydentami, polegać będzie na zapewnieniu systemów zdolnych do dostosowania się do wzorców podróżowania starszych obywateli w taki sposób, aby odpowiednio uwzględniać ich potrzeby” – czytamy w artykule.
Badania zostały dofinansowane z budżetu projektu TRACY (Transport Needs for an Ageing Society) realizowanego w ramach 7PR, nad którym prace trwały oficjalnie dwa lata, od 2011 r. do 2013 r., dostarczając szczegółowych zaleceń decydentom UE w zakresie poprawy opcji transportu i mobilności dla starszych obywateli. Mimo iż bieżące badania skupiły się wyłącznie na Europie, partnerzy TRACY zgromadzili także solidne dane z krajów na całym świecie, między innymi Stanów Zjednoczonych, Australii, Japonii i Nowej Zelandii.
Więcej informacji:
witryna projektu