Partnerzy finansowanego przez UE projektu twierdzą, że opracowali solidną metodologię i narzędzia do zaprojektowania niemal całkowicie bezemisyjnego samolotu przeznaczonego dla niewielkich lotnisk.
Czy nie byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli uniknąć podróżowania autostradami i tkwienia w korkach w drodze do pracy? Zamiast jazdy samochodem moglibyśmy doświadczyć nowej mobilności w samolocie.
Będzie to możliwe dzięki finansowanemu przez UE projektowi UNIFIER19 ukierunkowanemu na opracowanie przełomowego rozwiązania w zakresie mobilności, które będzie „tak proste, jak podróż autobusem”, co obiecują twórcy projektu w specjalnym komunikacie. Koordynator projektu, firma Pipistrel Vertical Solutions, i jego partnerzy „stworzyli solidną metodologię i narzędzia dla wielopunktowego interdyscyplinarnego projektu i optymalizacji koncepcji regionalnego bezemisyjnego samolotu”, wyjaśnia zespół w tym samym komunikacie. Dalej czytamy: „Ambicją firmy Pipistrel jest zaprojektowanie i zbudowanie bezemisyjnego samolotu pasażerskiego dla 19 osób, który w kolejnej dekadzie przyczyni się do rozwoju mobilności w pełni neutralnej dla klimatu. Dzięki zastosowaniu układu napędowego opartego na wodorze oczekiwana jest redukcja emisji spalin sięgająca 100 %”.
Ponadto „samolot będzie krokiem naprzód w kierunku stosowania technologii bezemisyjnej w większych statkach powietrznych, takich jak samoloty regionalne lub samoloty bliskiego i średniego zasięgu”. Projekt UNIFIER19 skupia się na dwóch rozwiązaniach: mini samolocie, realizującym połączenia w ramach dużej sieci niewielkich lotnisk, oraz samolocie dowozowym, realizującym loty planowane i czarterowe z lokalnych lotnisk, a nawet nieutwardzonych lądowisk. W komunikacie firmy Pipistrel czytamy także: „W przyszłości 19-osobowy bezemisyjny samolot mógłby zastąpić większe, konwencjonalne samoloty napędzane tradycyjnymi paliwami lotniczymi, wywierając znaczny pozytywny wpływ na klimat i zwiększając mobilność obywateli UE”.
Firma Pipistrel podkreśla, że zarówno mini samolot jak i samolot dowozowy „mają być kluczowymi komponentami przyszłego rozwoju lepiej skomunikowanej sieci europejskiego transportu w ramach zaawansowanych, zrównoważonych, regionalnych podróży lotniczych”. Jak wyjaśniono w komunikacie, „interdyscyplinarna, wielopunktowa optymalizacja oznacza zbadanie wielu różnych możliwości w zakresie projektowania, z uwzględnieniem wszystkich możliwych kombinacji napędów lotniczych (samoloty ze skrzydłem rozmytym, rozproszony elektryczny układ napędowy, śmigła na końcu skrzydeł, skrzydła zamknięte) oraz elementów hybrydowo-elektrycznych (akumulatory litowe, silniki spalinowe, ogniwa paliwowe, systemy płynnego wodoru). Oprócz produkcji samolotu „o obniżonym poziomie hałasu i bliskiemu zeru oddziaływaniu na środowisko”, partnerzy projektu skupią się na opracowaniu akumulatora napędowego i napędu opartego na wodorze. „Koncepcja projektu, jako końcowego rezultatu prac, będzie kluczowa dla realizacji europejskiej wizji Flightpath 2050, która zakłada, że praktycznie wszyscy obywatele UE będą mogli dotrzeć do dowolnego miejsca na kontynencie w mniej niż cztery godziny, od drzwi do drzwi, do 2050 roku”.
Jednym z celów unijnej wizji Flightpath 2050 jest redukcja emisji CO2 o 75 %, tlenków azotu (NOx) o 90 % oraz hałasu o 65 %. Z kolei projekt UNIFIER19 (Community Friendly Miniliner) ma na celu redukcję emisji CO2, NOx i hałasu o co najmniej 20 % w porównaniu do obecnie używanych samolotów 19-osobowych. Projekt zakończy się w marcu 2022 roku.
Więcej informacji: