Wiodące czasopismo naukowe „Nature” opublikowało coroczną listę 10 osób, które wywarły pozytywny lub negatywny wpływ na naukę.
To prestiżowe pismo stworzyło listę osób, które „mogły dokonać niesamowitych odkryć, zwrócić uwagę na kluczowe kwestie czy nawet zyskać złą sławę z powodu kontrowersyjnych działań”. Dalej czytamy: „Mimo że nie przyznajemy nagrody ani nie prowadzimy rankingu, zwracamy uwagę na osoby, które w tym roku odegrały ważną rolę w najważniejszych momentach w nauce”.
Ricardo Galvão to 72-letni fizyk zajmujący się fuzją oraz kierownik Krajowego Instytutu Badań nad Przestrzenią Kosmiczną w Brazylii. Opracowany przez jego zespół raport na temat deforestacji amazońskiej dżungli rozgniewał prezydenta Jaira Bolsonaro. Krótko potem Galvão został zwolniony, później zaś odzyskał stanowisko. Obecnie postrzega się go jak bohatera i promotora nauki.
Victoria Kaspi, astrofizyk na Uniwersytecie McGill w Kanadzie, pomogła zbudować Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment, jeden z najlepszych teleskopów na świecie. Ten nowy, rewolucyjny radioteleskop wyszukuje tajemnicze szybkie błyski radiowe – trwające milisekundy silne i niewyjaśnione sygnały radiowe pojawiające się na całym niebie.
Nenad Sestan, neuronaukowiec z uczelni Yale School of Medicine w New Haven w stanie Connecticut, przewodził zespołowi badawczemu zajmującemu się ożywianiem komórek mózgowych martwych świń. Odkrycie to zachwiało definicjami życia i śmierci. W prasie zostało opisane bez entuzjazmu, niektórzy traktowali je nawet jak skandalizujące.
Sandra Díaz, ekolog z argentyńskiego Krajowego Uniwersytetu w Córdobie, pomogła opracować najbardziej szczegółowe w historii studium światowej różnorodności biologicznej. Przesłanie było jasne: z powodu ludzi 1 milion gatunków wymrze. Aby temu zapobiec, konieczne są drastyczne działania.
Jean-Jacques Muyembe Tamfum, jeden z odkrywców wirusa Ebola, przewodzi kongijskim wysiłkom mającym na celu zwalczenie najniebezpieczniejszej epidemii w historii, w wyniku której od połowy 2018 roku zmarło ponad 2 200 osób. Jego prace badawcze i badania kliniczne pomogły zmniejszyć liczbę nowych przypadków zachorowań.
W 2016 roku Yohannes Haile-Selassie, paleoantropolog z Muzeum Historii Naturalnej w Cleveland w stanie Ohio, odkrył na etiopskiej pustyni mającą 3,8 miliona lat czaszkę najstarszego znanego przodka ludzkości. W 2019 roku zaprezentował wyniki badań czaszki, udostępniając ważne wskazówki na temat ewolucji człowieka.
Wendy Rogers, bioetyk z Uniwersytetu Macquarie w Sydney, przewodziła badaniu wskazującemu, że prace opisujące badania nad chińskimi biorcami przeszczepów nie są zgodne z obowiązującymi na świecie normami etycznymi, ponieważ bazują na badaniach z wykorzystaniem narządów, które mogły zostać nielegalnie pobrane od chińskich więźniów, na których wykonano egzekucję. Wynikiem jej działań było masowe wycofanie raportów na temat przeszczepów oraz ujawnienie ponurej rzeczywistości nielegalnego pozyskiwania ludzkich narządów.
Hongkui Deng, chiński naukowiec z Uniwersytetu w Pekinie, wykazał, że edycję genów poprzez zgrupowane, regularnie rozproszone, krótkie, powtarzające się sekwencje palindromiczne (CRISPR) można wykorzystać u osób dorosłych chorych na HIV bez szkodliwych skutków ubocznych. Technologia CRISPR może sprawdzić się przy korygowaniu mutacji w precyzyjnych lokalizacjach w ludzkim genomie, umożliwiając leczenie przyczyn genetycznych choroby. Badania wykazały, w jaki sposób edycja genów poprzez CRISPR może umożliwić wytworzenie potencjalnie nieograniczonego zapasu komórek odpornościowych odpornych na zakażenie wirusem HIV.
John Martinis, fizyk oraz główny badacz z Google zajmujący się kwantowym sprzętem komputerowym, kierował przełomowymi pracami w dziedzinie badań komputerowych. Wykorzystał komputer kwantowy do rozwiązania w ciągu kilku minut złożonego problemu, który najpotężniejszemu obecnie superkomputerowi zająłby tysiące lat.
Greta Thunberg jest działaczką środowiskową zajmującą się zmianą klimatu. Jej kampania skłoniła miliony osób na całym świecie do podjęcia działań mających na celu zażegnanie tego, co Thunberg określa mianem kryzysu klimatycznego. Jej globalny aktywizm zainspirował różne osoby, od naukowców po decydentów politycznych. A co ważniejsze, udało jej się zmobilizować osoby młode, które uwierzyły, że mogą ocalić planetę.
poleca:
