W jelicie grubym znajdują się bakterie które pomagają rozłożyć jedzenie oraz wpływają na zużycie energii i gromadzenie się tłuszczu. Wytwarza ono również hormony które wpływają na stężenie glukozy we krwi. Naukowcy wykazali że u osób którym usunięto jelito grube istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy typu 2. Częściowo wspierane w ramach finansowanego przez UE projektu MedBioinformatics badanie zostało opublikowane w czasopiśmie
eLife.
Badacze przeanalizowali dokumentację ponad 46 000 pacjentów, korzystając z duńskiego krajowego rejestru, aby zaobserwować, u ilu z nich rozwinie się cukrzyca w okresie do 18 lat po operacji. Jak podano w eLife, „porównali oni przypadki rozpoznania cukrzycy po zabiegu chirurgicznym u 3 793 osób, którym usunięto całe jelito grube, 42 486 osób, którym usunięto część jelita grubego, i 694 110 osób, u których przeprowadzono zabieg chirurgiczny dotyczący innej części ciała”.
W artykule naukowcy donoszą: „Podsumowując, zaobserwowaliśmy zwiększone ryzyko udokumentowanej klinicznie cukrzycy typu 2 u pacjentów, u których przeprowadzono częściową lub całkowitą kolektomię, przy czym ryzyko wzrasta tylko u osób, którym usunięto lewą część jelita”. Badacze dodają: „Zwiększone ryzyko cukrzycy zaobserwowano u pacjentów z rakiem jelita grubego, jak również u pacjentów z innymi chorobami jelita grubego”.
Regulacja stężenia glukozy we krwi
Cytowana w
komunikacie prasowym w serwisie poświęconym badaniom „Futurity” współautorka badania Kristine Allin powiedziała: „Wiemy że w jelicie znajduje się duża liczba bakterii jelitowych oraz komórek wytwarzających hormony ale wciąż nie wiemy jak rolę odgrywają one w regulacji stężenia glukozy we krwi”. Kristine Allin dodała: „Mamy nadzieję że nasze badanie spowoduje że będą prowadzone dalsze badania naukowe nad rolą jelita grubego w regulacji stężenia glukozy we krwi i rozwoju cukrzycy”.
Projekt MedBioinformatics (Creating medically-driven integrative bioinformatics applications focused on oncology CNS disorders and their comorbidities (MedBioinformatics)) uruchomiono w celu przeanalizowania dużych ilości danych i wiedzy które udało się pozyskać podczas badań dotyczących biomedycyny i opieki zdrowotnej z myślą o wspieraniu rozwoju badań translacyjnych i medycyny precyzyjnej” jak napisano na
stronie projektu. Ukończony w roku 2018 projekt koncentrował się na onkologii i neuropsychiatrii i obejmował studia przypadków dotyczące ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
Jedna z aplikacji opracowanych w ramach projektu MedBioinformatics ma na celu pomóc badaczom zajmującym się rakiem i onkologom klinicznym zidentyfikować mutacje genomu guza. Innym celem było opracowanie narzędzi obliczeniowych, dzięki którym możliwe będzie przewidzenie, które skojarzenie leków będzie najskuteczniejsze u konkretnych pacjentów z rakiem. Partnerzy projektu analizowali również podstawy molekularne depresji oraz depresji spowodowanej alkoholem, jak również choroby współistniejące, tj. depresję i chorobę Alzheimera oraz raka i choroby OUN. Choroby współistniejące to jednoczesne występowanie co najmniej dwóch patologii lub chorób u tego samego pacjenta. Zespół wdrożył także metody i narzędzia opracowane w projekcie MedBioinformatics w celu analizy skutków przewlekłego leczenia farmakologicznego u osób z rakiem i współistniejącymi chorobami OUN.
Więcej informacji:
strona projektu MedBioinformatics
poleca:
