Wymiana wiedzy ułatwi powstrzymywanie katastrof

Zagrożenia naturalne, takie jak powódź czy trzęsienia ziemi, mogą mieć katastrofalne skutki społeczne, środowiskowe i ekonomiczne. Zmniejszanie ryzyka katastrof (DRR) to podejście mające zmniejszyć szkody w przypadku zagrożenia poprzez np. zmniejszanie narażenia, zwiększanie gotowości i wczesne ostrzeganie przed nadchodzącymi zagrożeniami.

Efektywne wdrożenie DRR wymaga szerokiego rozpowszechniania wiedzy wśród międzynarodowych agencji, rządów, planistów ds. katastrof i organizacji społeczeństwa obywatelskiego. Założeniem finansowanego przez UE projektu KNOW-4-DRR (Enabling knowledge for disaster risk reduction in integration to climate change adaptation) jest złagodzenie skutków katastrof poprzez badanie sposobu tworzenia i wymiany tej wiedzy.

Poprzez warsztaty i seminaria, projekt KNOW-4-DRR identyfikuje przeszkody w rozpowszechnianiu wiedzy. Usprawnia również szlaki wymiany informacji miedzy wieloma graczami.

Badacze stworzyli również żywe laboratoria z udziałem krajowych, międzyregionalnych i lokalnych decydentów we Włoszech, Hiszpanii i Wietnamie. W tych studiach przypadku, klęski w każdym z krajów wykorzystuje się jako laboratoria do testowania i stosowania sposobów reagowania i decyzji zarządczych w sytuacjach rzeczywistych.

Żywe laboratoria umożliwią KNOW-4-DRR budowę modeli i narzędzi do gromadzenia, mapowania i oceny skutków katastrof. Modele te zostaną wykorzystane do budowy bazy danych wiedzy wspierającej wielodyscyplinarne i wieloagencyjne prace niezbędne podczas różnych etapów reagowania w przypadku klęski.

Ponieważ zmiany klimatu prawdopodobnie zwiększą dotkliwość i częstotliwość zagrożeń, projekt KNOW-4-DRR włącza również adaptację do zmian klimatu (CCA) do szerokiej koncepcji DRR. CCA wymaga podejmowania odpowiedniego działania, takiego jak poprawa efektywności wykorzystania wody, przystosowanie kodeksów budowlanych czy budowa zabezpieczeń przeciwpowodziowych, w kontekście przygotowań na ekstremalne zjawiska pogodowe.

Projekt KNOW-4-DRR pomoże zapewnić możliwość ograniczenia społeczno-ekonomicznych skutków klęsk żywiołowych w krajach członkowskich UE, w szczególności tych najbardziej dotkniętych zmianami klimatu.