Konserwacja morskich farm wiatrowych już niedługo może złapać wiatr w żagle

Partnerzy projektu, który wchodzi w ostatni rok realizacji, pracują właśnie nad połączeniem najnowocześniejszych technik przeglądów w ramach przygotowań do końcowego testu morskich turbin wiatrowych. Bardziej precyzyjny i opłacalny monitoring wspomoże operatorów turbin wiatrowych we wcześniejszym rozpoznawaniu ewentualnych wad konstrukcyjnych i lepszym planowaniu harmonogramu prac konserwacyjnych. Pionierskie połączenie bezprzewodowe w czasie rzeczywistym oznacza także, że system TOWERPOWER umożliwia monitorowanie z lądu warunków na morzu, zapewniając oszczędności czasu i pieniędzy.

Wykorzystywanie szans na morzu

Projekt bazuje na rosnącym zapotrzebowaniu rynku na dostosowane rozwiązania morskie. Dotychczas operatorzy morskich farm wiatrowych mieli trudności z optymalizacją prac konserwacyjnych i przeglądów, tracąc przewagę konkurencyjną nad innymi źródłami energii, którym udawało się uzyskiwać wyższą opłacalność. Odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na zindywidualizowane rozwiązania morskie stwarza zatem ogromne możliwości rynkowe dla przedsiębiorstw z branży nowoczesnych technologii i z tego właśnie względu konsorcjum projektu – pod kierunkiem francuskiego klastra przedsiębiorstw Capenergies – zgromadziło pięć MŚP, trzy stowarzyszenia MŚP i trzy ośrodki badawcze w celu przeprowadzenia analiz i opracowania nowych rozwiązań.

„O atrakcyjności tego projektu przesądza fakt, że koncentruje się wyłącznie na monitorowaniu elementów obrotowych turbin wiatrowych na morzu” – stwierdziła koordynator projektu, dr Céline Auger z Capenergies. „Mimo iż wiele rozwiązań z zakresu monitorowania na potrzeby rynku morskiego już istnieje, często nie mają one zastosowania do instalacji morskich”.

Ponadto w ciągu ostatnich dziesięciu lat w przemyśle naftowo-gazowym zaczęto stosować kontrole oparte na ocenie ryzyka, które pozwalają operatorom na ustalanie nowych strategii przeglądów i kontroli pogorszenia się stanu konstrukcji. Partnerzy projektu TOWERPOWER starali się także czerpać inspirację z niektórych z tych technik przy opracowywaniu planu konserwacji morskich turbin wiatrowych.

Potęga praktycznych rozwiązań

„Postanowiliśmy skupić się w szczególności na przeglądzie platformy pośredniej turbiny wiatrowej, która podtrzymuje gondolę (część, w której mieszczą się wszystkie komponenty produkcyjne turbiny wiatrowej) i na samej wieży” – wyjaśnia Auger. „Platforma pośrednia jest wykonana z kompletu części stalowych o grubości około 40 mm, które są połączone specjalną warstwą betonu o grubości 50 mm”.

Partnerzy projektu przyjrzeli się następnie sposobom oceny uszkodzeń i przetestowali dwie techniki oparte na ultradźwiękach: emisja akustyczna i fale prowadzone. Za pomocą tych technik byli w stanie ocenić duże powierzchnie i ilości materiału, ustalając jednocześnie precyzyjnie miejsce ewentualnego uszkodzenia.

„Mowa tutaj o około 40-50 czujnikach na wieżę oraz danych agregowanych i przesyłanych z gondoli do kontrolera na lądzie” – stwierdza Auger. „Przeprowadziliśmy już wiele doświadczeń na modelach i symulacje w celu dopracowania sprzętu. Do czasu zakończenia projektu w 2017 r. uwzględnimy także warunki środowiskowe i pogodowe”.

Zaplanowaliśmy cały szereg testów w wodzie. Pomogą nam one monitorować oddziaływanie fal i stabilność procesora, zanim cały system będzie gotowy do przejścia testów na morskiej turbinie wiatrowej. Narzędzie w ostatecznym kształcie będzie – jak informuje Auger – przystępne cenowo i konkurencyjne, zapewniając właścicielom, operatorom i ubezpieczycielom farm wiatrowych niezwykle cenne dane pozwalające wydłużyć trwałość turbin.

„Ponadto opracujemy podejście do metod testowych oparte na najlepszych praktykach i normalizacji, a także wdrożymy program informacyjny i szkoleniowy dla personelu nadzoru” – mówi Auger. „Znaczne korzyści odniesie na tym sektor energetyki wiatrowej, gdyż nie ma na dzień dzisiejszy norm w zakresie przeglądu tych komponentów konstrukcyjnych”.

Więcej informacji:
witryna projektu