"Jesteśmy w stanie zaobserwować to obniżenie skuteczności działania,
jednak nie rozumiemy w pełni tego zjawiska" – mówi pani profesor,
wyjaśniając, że wydajność energetyczna ogniw słonecznych maleje wraz z
upływem czasu. "Obecnie zjawisko to odpowiada za utratę nawet 20%
wydajności, jednak jego przyczyny nadal nie są znane. W branży
podejmowane są próby rozwiązania tego problemu poprzez wykorzystanie
komponentów wyższej jakości, droższych materiałów lub innych domieszek
do krzemu, jednak do tej pory nie udało się opracować żadnego
ekonomicznego rozwiązania".
Tutaj właśnie przydatne okazało się doświadczenie profesor Savin w
dziedzinie inżynierii elektronicznej. Profesor Savin studiowała
mikroelektronikę na Technicznym Uniwersytecie Helsińskim, a obecnie
kieruje grupą ds. fizyki elektronowej na wydziale mikro- i nanonauk w
Instytucie Inżynierii Elektrycznej na Uniwersytecie Aalto w Finlandii.
Rozumowanie, u którego podstaw leży miedź
W ostatnich latach dało się zaobserwować pewną zbieżność technologii
i materiałów używanych w mikroelektronice oraz krzemowych
fotowoltaicznych ogniwach słonecznych. Prof. Savin próbuje obecnie
wykorzystać wyniki swoich wcześniejszych badań przy rozwiązywaniu
problemu związanego z tą nową dziedziną.
"Zgodnie z moją hipotezą, za obniżenie wydajności energetycznej
odpowiadają reagujące na światło zanieczyszczenia miedziowe w krzemie" –
mówi. "W krzemie używanym w dużych ogniwach fotowoltaicznych zawsze
obecna jest miedź – są to zanieczyszczenia pierwotne lub wprowadzone w
procesie produkcji. Taka miedź może się poruszać i rozprzestrzeniać w
krzemie, nawet w temperaturze pokojowej".
"Pisząc doktorat, badałam występowanie miedzi w podzespołach
mikroelektronicznych, a w szczególności zanieczyszczenia miedziowe w
krzemie" – kontynuuje prof. Savin. "Do wzbudzenia aktywności
elektrycznej miedzi używałam światła. Celem było uzyskanie tego efektu,
jednak według mojej hipotezy zjawisko to wyjaśnia również degradację
ogniw fotowoltaicznych, którą pragną wyeliminować przedstawiciele tej
branży. Wystawienie ogniwa fotowoltaicznego na działanie promieni
słonecznych sprawia, że zanieczyszczenia miedziowe stają się
elektrycznie aktywne, poruszają się i gromadzą, w związku z czym
istniejące skupiska rosną i właśnie to powoduje degradację ogniw
fotowoltaicznych i zakłócenia w przepływie prądu elektrycznego".
Grupa badawcza profesor Savin pracuje zatem nad rozwiązaniem
obejmującym zastosowanie ładunku ujemnego na powierzchni krzemu poprzez
wykorzystanie właściwości izolacyjnych ochronnych powłok oksydowanych
stosowanych w wielu ogniwach fotowoltaicznych. Powierzchnia przyciąga
wówczas jony miedzi, zapobiegając tworzeniu przez nie skupisk, dzięki
czemu przepływ energii elektrycznej pozostaje niezakłócony.
"Efekt degradacji zostaje spowolniony, w związku z tym doświadczenia
zajmują wiele dni" – mówi prof. Savin. "Grant ERBN umożliwił nam
koncentrowanie się na rozwiązaniu tego problemu przez pięć kolejnych lat
(pomagał mi zaangażowany w tę problematykę uczestnik stażu
podoktorskiego i doktorant) oraz korzystanie z dostępnych w ośrodku
Micronova specjalistycznych narzędzi do kontrolowania poziomów
zanieczyszczenia miedzią".
Micronova to krajowa infrastruktura badań z dziedziny mikro- i
nanotechnologii, którą kieruje Fińskie Centrum Badań Technicznych VTT
oraz Uniwersytet Aalto. Dostępny tam specjalistyczny sprzęt umożliwia
prof. Savin badanie wyłącznie skutków oddziaływania miedzi na krzem,
przy równoczesnym wyeliminowaniu innych zanieczyszczeń.
"Jest to projekt obejmujący nauki podstawowe, jednak wydajność
produkcji rozwiązań fotowoltaicznych oraz zapotrzebowanie rynkowe na tę
technologię już są ogromne, w związku z czym sukces tego przedsięwzięcia
miałby znaczący wpływ na rozwiązania technologiczne oraz mógłby
stosunkowo szybko zapewnić nowe zastosowania" – mówi prof. Savin.
"Jednak z drugiej strony, nawet jeśli rozwiązanie nie okaże się
skuteczne na skalę przemysłową, dogłębniejsze zrozumienie zagadnień
naukowych związanych z tym efektem również może być znaczącym wynikiem,
który doprowadzi nas do kolejnych, lepszych rozwiązań w przyszłości". Po
energii wodnej i wiatrowej, energia słoneczna czerpana z ogniw
fotowoltaicznych już teraz jest trzecim pod względem ważności źródłem
energii odnawialnej. Na całym świecie zainstalowane są urządzenia o mocy
ponad 100 GW. Zatem kontynuując swoje badania, prof. Savin może pomóc w
przybliżeniu rewolucji energetycznej, której podstawą jest niezawodna
energia odnawialna.
"Chciałabym, by opracowana przeze mnie technologia znalazła
zastosowanie w światowej branży fotowoltaicznej" – mówi na zakończenie
prof. Savin.
- Źródło: Prof. Hele Savin
- Koordynator projektu: Instytut Inżynierii Elektrycznej na Uniwersytecie Aalto, Finlandia
- Tytuł projektu: Riddle of light-induced degradation in silicon photovoltaics
- Akronim projektu: SOLARX
-
strona internetowa instytucji- Siódmy program ramowy (7PR) (Nabór wniosków do ERBN): Grant dla początkujących naukowców 2012
- Finansowanie przez KE 850 000 EUR
- Czas trwania projektu 5 lat