poleca:
Pomimo potężnego
wpływu zmiany klimatu na regiony arktyczne Ziemi, wciąż brakuje danych,
które wyjaśniałyby, jak dokładnie postępują zmiany w tamtych regionach.
Przede wszystkim niewiele wiadomo o tym, w jaki sposób topniejąca
zmarzlina wpływa na globalny cykl węglowy.
W ramach finansowanego przez UE projektu "Terrestrial organic matter
characterization in Arctic River through molecular and isotopic
analyses" (TOMCAR-PERMAFROST)
przyjrzano się kanadyjskiej rzece Grande rivière de la Baleine (Wielkiej
Rzece Wielorybiej), by zrozumieć skutki topnienia zmarzliny.
Naukowcy skorzystali z systemów informacji geograficznej i analizy
biochemicznej, by ujawnić, w jakim stopniu węgiel przenoszony jest do
oceanów przez rzeki arktyczne. Ze szczególną uwagą przyjrzano się
substancji organicznej, ponieważ ma ona ogromny wpływ na cykle węglowe.
Zespół projektu zaobserwował, że w sezonie wiosennych powodzi Wielka
Rzeka Wielorybia transportowała od 200 do 700 ton rozpuszczonego
organicznego węgla (DOC) dziennie. Jest to zarówno stary, jak i nowy
DOC, a jego skład zależy od tego, czy w obszarze wododziału znajduje się
świeża okrywa śnieżna.
Zespół TOMCAR-PERMAFROST zaobserwował także, że w okresie
powodziowym stężenie rtęci w badanej rzece drastycznie wzrosło. Podczas
trwania projektu naukowcy zarejestrowali najwyższe dotychczas stężenie
rtęci w rzece arktycznej.
Odkrycia te są alarmujące, ponieważ tak potężne napływy DOC do
oceanów na całym świecie zintensyfikują skutki globalnego ocieplenia.
Jednocześnie, informacje te są bardzo przydatne dla badaczy usiłujących
modelować długofalowe skutki zmiany klimatu.
