Brązowy wodorost morski, źródło atmosferycznego jodu

Brązowe wodorosty morskie to doskonałe zasobniki jodu, który może być uwalniany do atmosfery w postaci "czystego" cząsteczkowego jodu, I2, lub cząstek zwanych jodowęglami. Podejrzewa się, że cząstki te są kluczem do powstawania aerozolu morskiego i konsekwentnie wpływają na absorpcję energii słonecznej przez atmosferę.

Znajomość wielkości i składu gazu zawierającego jodowęgle lub jod cząsteczkowy (I2) emitowanego przez brązowe wodorosty morskie jest niezbędna dla modeli, które opisują powstawanie aerozolu morskiego. Jednakże uzyskanie danych w realistycznych warunkach stanowi trudne zadanie.

Projekt "Absorption of light, macro-algae and the atmosphere" (ALMA-MATER) powstał, aby zidentyfikować, opisać i zbadać potencjalne źródła gazowego jodu i innych związków fluorowcowanych.

Naukowcy wykorzystali nową technikę spektroskopii absorpcyjnej, aby zidentyfikować naturalne źródła I2 i jodowęgli. W tym celu u wybrzeży Irlandii zebrano próbki brązowego wodorostu morskiego Laminaria (powszechnie znanego jako kelp) i poddano badaniu emitowane przez nie gazy.

Gdy Laminaria znajduje się w warunkach stresu podczas odpływu, uwalnia I2 wraz z dużą liczną lotnych jodowęgli. Badając emisje gazowe wodorostów w laboratorium, naukowcy przetestowali hipotezę, zgodnie z którą wodorosty morskie stanowią źródło jodowęgli w morskiej warstwie granicznej. Morska warstwa graniczna jest częścią niższej warstwy atmosfery, na którą bezpośrednio wpływa powierzchnia oceanu.

Przeprowadzono dodatkowe doświadczenia, aby zbadać znane emisje I2 pochodzące od Laminaria digitata w sześciogodzinnych cyklach pływowych. Celem było zbadanie zdolności rośliny do powracania do normalnego stanu po narażeniu na zewnętrzne czynniki stresu oksydacyjnego.

Prace przeprowadzone przez konsorcjum ALMA-MATER oparto na podejściu multidyscyplinarnym, by opracować nowe techniki spektroskopowe i odpowiedzieć na od dawna nurtujące pytania dotyczące fizjologii wodorostów morskich i atmosfery.