Jasność Słońca zmienia się w różnych skalach czasowych i długościach fali. W ramach finansowanej przez UE inicjatywy gromadzone są rozproszone obserwacje pochodzące z ponad 25 instrumentów, które pozwolą dokładnie określić, w jaki sposób zmienność natężenia napromieniowania słonecznego wpływa na ziemski klimat.
W ciągu minionych dziesięcioleci naukowcy badali wyjątkową zależność między Słońcem a Ziemią. Przy pomocy narzędzi kosmicznych, jak teleskop do obrazowania skrajnego ultrafioletu umieszczony na sondzie SOHO (ang. solar and heliospheric observatory), badacze obliczyli ilość energii słonecznej, która dociera do atmosfery zewnętrznej, tak zwane natężenie napromieniowania słonecznego.
Projekt
SOLID (First European comprehensive solar irradiance data exploitation), wspierany ze środków UE, ma na celu połączyć wszystkie obserwacje rozproszone w różnych bazach danych. Pojedynczy jednorodny rejestr natężenia napromieniowania słonecznego jest konieczny do wyjaśnienia roli, jaką zmiany promieniowania słonecznego wywierają na globalny klimat.
W projekcie siły połączyli przedstawiciele wszelkich europejskich eksperymentów kosmicznych dotyczących Słońca i europejscy naukowcy specjalizujący się w przetwarzaniu obrazu solarnego oraz modelowaniu natężenia napromieniowania słonecznego. Partnerzy projektu SOLID korzystają z najnowocześniejszych metodologii, aby wypełnić luki w czasie i długości fal, a także zredukować szum i towarzyszące niewiadome.
Program przetwarzania wstępnego sfinalizowany w drugim okresie sprawozdawczym zajmuje się lukami w danych i wartościami oddalonymi, a także ma na celu redukcję szumu. Badacze położyli nacisk na identyfikację procedurę rekonstrukcji dziennych szeregów czasowych zmienności natężenia napromieniowania słonecznego przy pomocy magnetogramów symulowanych przy użyciu modelu transportu strumienia powierzchniowego.
Zespół SOLID stworzył już bazę całkowitego i spektralnego natężenia napromieniowania słonecznego na podstawie obserwacji słonecznych przeprowadzonych drogą radiową z obsługą wielu długości fali, obejmujących ubiegłe stulecie. Symulacje magnetogramów dostarczyły danych na temat dystrybucji przestrzennej regionów aktywnych na powierzchni Słońca. Zrekonstruowane szeregi czasowe udostępniono publicznie na
stronie internetowej Instytutu Badań Układu Słonecznego im. Maxa Plancka.
Projekt SOLID ogromnie przyczynił się do pogłębienia wiedzy naukowej, łącząc wszystkie istniejące obserwacje natężenia napromieniowania słonecznego. Rezultat ostateczny będzie obejmował całkowite widmo długości fal promieniowania słonecznego. Zwiększona dokładność powinna pomóc bliżej określać bezpośredni i pośredni wpływ Słońca na zmianę klimatu na Ziemi.