Działania związane ze skraplaniem wodoru w Europie

Paliwo wodorowe (H2) powszechnie uznaje się za dominujące na arenie paliw transportowych przyszłości. Aby wizję tę udało się zrealizować, konieczne jest masowe rozbudowanie infrastruktury produkcji, magazynowania i dystrybucji H2. Przy braku sieci rurowej, skraplanie może być najbardziej efektywnym sposobem na dystrybucję dużych ilości paliwa wodorowego. Ciekły H2, w porównaniu do sprężonego, jest łatwiejszy do transportowania na duże odległości transportem drogowym, kolejowym lub wodnym, przez co niweluje dysproporcje w zaopatrzeniu.

Jednak obecnej technologii skraplania H2 brakuje niezbędnej wydajności i infrastruktury, by spełnić rosnące wymagania. Ponadto należy znacznie obniżyć zużycie energii, sprowadzając wydajność łańcucha do poziomu dystrybucji H2 w postaci gazu.

Aby sprostać tym wyzwaniom, badacze, przedstawiciele przemysłu i partnerzy handlowi z powodzeniem opracowali koncepcję wdrażania wielkoskalowej produkcji ciekłego H2 w Europie w ramach projektu IDEALHY (Integrated design for efficient advanced liquefaction of hydrogen).

Plan działań obejmuje budowę zakładu skraplania o przepustowości do 200 ton dziennie. Zakład ten będzie nie tylko większy od największego zbudowanego do tej pory, będzie także zużywał o połowę mniej energii od najbardziej oszczędnych funkcjonujących dotychczas. Zostanie ponadto zbudowany z komponentów większych niż dotychczas stworzono. Ze względu na to, że koszty inwestycji są wysokie, członkowie projektu włączyli także propozycje lokalizacji zakładu.

Aby dalej zwiększać wydajność procesu skraplania, członkowie projektu zbadali możliwość połączenia zakładu skraplania z zakładem do ponownego zgazowywania ciekłego gazu ziemnego. Integracja z procesami kriogenicznymi powinna obniżyć koszty skraplania.

Z powodzeniem przeprowadzono analizę oceny cyklu życia obecnych procesów produkcji i skraplania H2 oraz ścieżek dystrybucji. Oprócz innych wyników analiza pokazała, że samochody zasilane ciekłym H2 produkowanym na bazie paliw kopalnych są o 50% bardziej energooszczędne w porównaniu do samochodów z silnikiem spalinowym.

Jako że świat kroczy ku nowemu modelowi zaopatrzenia w energię, skupiając uwagę na zrównoważoności, wyniki projektu otwierają nowe możliwości dla niskoemisyjnych łańcuchów energetycznych. Wydajne zakłady skraplania wodoru usprawnią działanie łańcuchów dystrybucji H2 w postaci ciekłej, sprzyjając wzrostowi rynku samochodów zasilanych wodorem w przyszłości.