Pokładowe magazynowanie sprężonego gazu wodorowego (CGH2) to kluczowy element technologii wodorowych i ogniw paliwowych. Obniżenie kosztów zbiorników niezbędnych do jego magazynowania, a jednocześnie poprawa ich wydajności ułatwią upowszechnienie technologii na rynku i zwiększą przyjazność dla środowiska transportu drogowego.
H2 charakteryzuje się najwyższym współczynnikiem energii względem masy
spośród wszelkich paliw, jednak ze względu na niską gęstość w
temperaturze otoczenia, jego użycie w transporcie drogowym wymaga
kompresji. Technologia zbiorników CGH2 jest dopracowana i dobrze znana,
jednak aby zwiększyć jej atrakcyjność, w realizowanym obecnie badaniu
skupiono się na optymalizacji parametrów, takich jak ciśnienie, ciężar,
objętość i koszty. Ponadto obecne możliwości w zakresie produkcji
zbiorników CGH2 nie są w stanie sprostać wymogom produkcji
wielkoskalowej sektora motoryzacyjnego.
Koszty są w dużej mierze zależne od kosztów włókien węglowych stosowanych do wzmocnienia kompozytu w zbiornikach. Obniżenie kosztów należy zrównoważyć z wymaganymi ograniczeniami dotyczącymi wysokiego ciśnienia i bezpieczeństwa, które decydują obecnie o wymaganiach technicznych w zakresie grubości. Dzięki wsparciu ze środków UE członkowie projektu
COPERNIC (Cost & performances improvement for CGH2 composite tanks) poprawiają jakość kompozytu, zwiększając przy tym produkcyjność z zachowaniem wyższej wydajności i niższych kosztów. Ich celem jest stworzenie pełnoskalowej demonstracyjnej pilotażowej linii produkcyjnej oraz przeprowadzenie analizy techniczno-ekonomicznej.
Dotychczas uzyskano ulepszone próbki materiałowe, które są obecnie testowane pod kątem parametrów fizykochemicznych, właściwości mechanicznych i zdolności do przetwarzania. Dodatkowo zespół przeprowadził przegląd najnowocześniejszej technologii monitorowania stanu struktur i zdefiniował strategię diagnostyczną. Celem jest określenie ilościowe potencjału i ograniczeń wbudowanych przetworników odkształcenia włókna światłowodowego w celu monitorowania integralności zbiorników wysokociśnieniowych.
Badacze optymalizują także technikę nawijania włókien powszechnie stosowaną do produkcji kompozytowych naczyń lub zbiorników ciśnieniowych, ze szczególnym naciskiem na prędkość i jakość. Obecnie na linii pilotażowej oceniane są określone udoskonalenia. Modele wieloskalowe na bazie architektury i materiałów kompozytowych przyłączone do zbiornika referencyjnego wykorzystywane są do optymalizowania konstrukcji i form użytkowych kompozytu. Wyprodukowano i scharakteryzowano kilka zbiorników referencyjnych. Na koniec, w ramach przygotowań do oceny nowych technologii, zdefiniowano protokoły i kryteria testowe.
Zespół projektu COPERNIC planuje znacząco obniżyć koszty zbiorników CGH2, poprawiając jednocześnie ich wydajność za sprawą innowacyjnych materiałów, architektur i rozwiązań produkcyjnych. Zachęcenie do powszechnego zainteresowania rynkowego ogniwami paliwowymi przeznaczonymi do zastosowań motoryzacyjnych przyniesie ważne korzyści gospodarce UE, konsumentom i środowisku.