W kierunku tanich i zrównoważonych biopaliw

Biopaliwa, takie jak bioetanol, stanowią zrównoważoną alternatywę dla paliw kopalnych wykorzystywanych w przemyśle energetycznym. Do produkcji biopaliw pierwszej generacji wykorzystywano trzcinę cukrową i kukurydzę, co zagrażało bezpieczeństwu żywnościowemu. Podczas gdy do produkcji biopaliw drugiej generacji używa się niejadalnych resztek tych roślin oraz roślin uprawnych, np. miskantu (Miscanthus), co pozwala obniżać emisję gazów cieplarnianych bez groźby obniżenia bezpieczeństwa żywnościowego.

Jednak technologia biopaliw drugiej generacji pozostaje ekonomicznie nieopłacalna, głównie z powodu trudności związanych z rozkładaniem się odpadów lignocelulozy. Naukowcy i innowatorzy skupieni wokół projektu finansowanego ze środków UE SUNLIBB (Sustainable liquid biofuels from biomass biorefining) połączyli swoje siły w celu pokonania przeszkód technicznych związanych z tego rodzaju produkcją bioetanolu. Badacze skoncentrowali się na udoskonaleniu surowca poprzez wytworzenie produktu ubocznego o wysokiej wartości dodanej oraz zwiększanie innowacyjności procesu fermentacji.

W pierwszej kolejności naukowcy zbadali genetykę trzciny cukrowej, kukurydzy i miskantu, rozwijając wiedzę na temat powstawania ścian komórkowych oraz łatwiejszego sposobu ich trawienia. Naukowcy z projektu SUNLIBB wykazali ponadto, że w procesie trawienia ligniny powstaje kilka, potencjalnie użytecznych produktów ubocznych w postaci wosku.

Przyglądali się także różnym metodom wstępnej obróbki odpadów lignocelulozy, mającym usprawnić proces trawienia. W ramach projektu przeprowadzono szereg pilotażowych prób fermentacji oraz analiz techniczno-ekonomicznych każdej metody.

Wykorzystanie pełnej mocy tych surowców pozwoli zwiększyć uzysk bioetanolu i jednocześnie zmniejszyć wpływ na środowisko. To uspokoi wszelkie niepokoje o bezpieczeństwo żywnościowe i zrównoważone gospodarowanie zasobami globalnymi.