Degradacja gleby wynikiem zmian w obrębie roślinności
Naukowcy opracowali narzędzia umożliwiające tworzenie optymalnych praktyk gospodarowania gruntami i stworzyli strategie łagodzenia zjawiska pustynnienia poprzez badania nad rozrostem skrubu w ekosystemach trawiastych.
Zmiana klimatu jest przyczyną potężnych zmian zachodzących w naturalnych
siedliskach, zwłaszcza w obszarach suchych, gdzie ekosystemy są
szczególnie narażone na degradację gleb lub pustynnienie. Obejmuje to
gatunki skrubu rozrastające się na urodzajnych pustynnych ekosystemach
trawiastych, zjawisko spowodowane zmianami we wzorcach opadów deszczu i
użytkowania gruntów, a także erozją gleby.
Celem finansowanej przez UE inicjatywy VEGDESERT (Vegetation shifts in desert environments: A multi-scale ecogeomorphic approach for the analysis of grassland-shrubland transitions) było zbadanie przemiany ekosystemów trawiastych w skrub w środowisku pustynnym. Aby poznać dynamikę roślinności, zespół wykorzystał szereg różnych metod, w tym teledetekcję, doświadczenia z udziałem gleby i roślin, a także model ekohydrologiczny do symulacji wilgotności gleby.
Naukowcy odkryli, że wzrost trawy był zsynchronizowany z letnimi opadami monsunowymi, podczas gdy produkcja skrubu utrzymywała się na jednakowym poziomie zarówno w sezonie letnim, jak i zimowym. Choć w obszarze testowym na przestrzeni minionych 15 lat nie zaobserwowano szczególnego rozrostu skrubu ani też regeneracji traw, przyszłe zmiany w zakresie sezonowych opadów mogą zwiększyć obszar występowania skrubu.
Z eksperymentów wynika, że tam, gdzie dominował skrub, nastąpił gwałtowny spadek nasion trawy, choć proces modelowania ujawnił, że rozrost skrubu był lokalny i epizodyczny (okresy 5 do 10 lat). Wyniki sugerują także, że interakcje w obrębie ekosystemu odgrywają ważną rolę w regulacji, które gatunki dominują, a także wpływają na tempo zmian roślinności na granicach przemiany z ekosystemów trawiastych w skrub.
Podsumowując, wyniki projektu VEGDESERT pomogą zrozumieć procesy regulujące dramatyczne zmiany zachodzące w suchych i półsuchych obszarach na całym świecie. Mogą również przyczynić się do udostępnienia praktycznych narzędzi do zarządzania obszarami zagrożonymi pustynnieniem.
opublikowano: 2016-05-09