Finansowani ze środków UE naukowcy zaprezentowali zestaw narzędzi, który podniesie energooszczędność systemów komputerowych, zwiększając 54-krotnie efektywność agregacji dużych strumieni danych w porównaniu do standardowych implementacji.
Wyniki finansowanych ze środków UE badań pokazują, że polityka w sprawie zmiany klimatu koncentrująca się wyłącznie na jej łagodzeniu, bez uwzględnienia kosztów przystosowywania się i szkód resztkowych, może skutkować niezamierzonymi nierównościami.
W toku badań prowadzonych w ramach finansowanego ze środków UE projektu TERRAGEN ustalono, że fragmentacja lasów doprowadziła do uszczuplenia populacji gatunków wrażliwych na zmiany światła, wilgoci i temperatury.
Zakończony w kwietniu 2016 r. projekt BIO4MAP wprowadza właśnie na rynek nowy typ zrównoważonego opakowania żywności. Konsorcjum zapowiada znaczące wydłużenie okresu przydatności do spożycia makaronów i serów, koszt niższy o 25% w stosunku do alternatyw oraz ograniczony nawet o 29% ślad środowiskowy i węglowy.
Celem pewnej unijnej inicjatywy było ograniczenie szkód wyrządzanych lasom sosnowym w Portugalii przez węgorka sosnowca, inwazyjny gatunek nicieni.
Metale uwolnione do atmosfery w wyniku działalności człowieka stanowią znaczne ryzyko dla ekosystemów i zdrowia ludzi. Małe, zawieszone w powietrzu cząstki o średnicy poniżej 10 mikronów mogą być wdychane, trafiać do pęcherzyków płucnych i je uszkadzać.
Region śródziemnomorski wspiera bogactwo różnorodnej fauny i flory morskiej podlegającej ochronie. W ramach finansowanej przez UE inicjatywy badano optymalne sposoby oznaczania tych obszarów jako objętych ochroną morską i zarządzania nimi.
W ramach projektu UE rozważano przyjęcie w Europie amerykańskiego programu finansowania technologii ekologicznych opartego na podatkach. Program okazał się skuteczny w Kalifornii, a zespół zalecał zastąpienie nim programów subsydiowania.
UE nie dysponuje planem działania, który określałby narzędzia, z jakich może korzystać Unia, oraz sposoby ich wykorzystania w celu ochrony bioróżnorodności mórz w regionie Arktyki. W ramach pewnej unijnej inicjatywy przeanalizowano zdolność Europy do rozwiązywania tego rodzaju problemów.
Prawie 80 procent odpadów plastikowych zanieczyszczających morza pochodzi z niezabezpieczonych wysypisk śmieci. Szacuje się, że co roku ok. 20 mln ton plastikowych opakowań, trafia do oceanów i niszczy środowisko. Takie działanie może spowodować katastrofę ekologiczną.
Większa część europejskiej (i światowej) bioróżnorodności składa się z owadów, jednak niewiele wiadomo na temat ich dystrybucji i liczebność oraz zagrożeń, przed jakimi stają. Brak wiedzy jest szczególnie niepokojący, jeżeli chodzi o gatunki zapylające, takie jak pszczoły, motyle i bzygi, a także o korzyści, jakie zapylanie przynosi społeczeństwu.
Naukowcy z UE zbadali historię suszy w Europie, aby móc przewidzieć przyszłe zagrożenia. W ramach projektu powstała duża baza danych dotyczących skutków susz, ogólnoeuropejskie mapy podatności i ryzyka oraz rozwiązania w zakresie radzenia sobie z suszami w różnych warunkach geologicznych i klimatycznych.
Dzięki dogłębnym badaniom i modelowaniu ukazującemu scenariusze eksploatacji gruntów udało się wspomóc realizację polityk, które zachęcają do zrównoważoności i chronią ekosystemy w całej Europie.
Badacze opracowali zaawansowane modele obliczeniowe, które symulują los dwutlenku węgla (CO2) wtryskiwanego i przechowywanego w głębokich formacjach geologicznych.
Naukowcy z różnych krajów Europy wykorzystują transport elektrokinetyczny do usuwania zanieczyszczeń chemicznych ze środowiska.
Finansowany przez UE projekt zapewnił naukowcom, prawodawcom i obywatelom lepsze możliwości odkrywania i dostępu do międzydyscyplinarnych danych i usług z zakresu obserwacji Ziemi, które spełniają ich indywidualne potrzeby. Dotyczy to przetwarzania dużych ilości danych potrzebnych do realizacji doświadczeń naukowych.
Oceny wpływu (IA) mogą potencjalnie przyczynić się do umocnienia zrównoważonego rozwoju oraz umożliwić dokumentowanie opartych na fachowej wiedzy polityk. Celem pewnej unijnej inicjatywy było wykorzystanie pełnego potencjału wielu narzędzi, które pomagają w prowadzeniu IA, ale nie są w sposób wystarczający wykorzystywane przez prawodawców.
Konsorcjum europejskich badaczy pomogło nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób aerozole i inne cząsteczki w powietrzu wpływają na globalną zmianę klimatu.
Obecne możliwości w zakresie globalnej obserwacji i modelowania umożliwiają badaczom szacować budżet węglowy, jednak wciąż istnieje wiele niewiadomych. Finansowana przez UE inicjatywa powstała po to, aby za sprawą systemu obserwacji globalnego cyklu węgla i analizy dostarczyć więcej danych lepszej jakości na temat dwutlenku węgla (CO2) i metanu (CH4).
Śródziemnomorskie ekosystemy przybrzeżne znajdują się pod silną presją ze strony rozrastających się miast i niezrównoważonego rybołówstwa, czego rezultatem jest degradacja siedlisk naturalnych i utrata bioróżnorodności. W finansowanym przez UE projekcie stworzono ramy umożliwiające krajom europejskim transfer wiedzy z zakresu zarządzania ekosystemami przybrzeżnymi i morskimi do partnerów z Afryki Północnej.
Naukowcy badają, jak toksyczne związki chemiczne są w sposób naturalny rozkładane w zanieczyszczonych wodach, aby opracować niedrogie metody oczyszczania skażonych miejsc.
W obliczu zmiany klimatu i coraz intensywniejszego użytkowania gruntów, naukowcy finansowani ze środków UE zgromadzili nowe dane na temat wód gruntowych i zależnych od nich ekosystemów. Ich praca przyczynia się do powstania narzędzi i metod umożliwiających zarządzanie tymi systemami w zintegrowany sposób, z uwzględnieniem czynników środowiskowych, ekonomicznych i społecznych.
Zespół europejskich badaczy opracowuje system monitorowania jakości powietrza do użytku publicznego. Po przeprowadzeniu analiz przypadku w kilku miastach europejskich, zespół zaprojektował, a następnie zbudował i przetestował moduły odczytu i komunikacji oraz oprogramowanie.
Europejscy uczeni opracowali rozwiązania mające usprawnić zintegrowane zarządzanie miejskimi systemami ścieków i ekosystemami słodkowodnymi.
Wychwytywanie i magazynowanie dwutlenku węgla to innowacyjna i efektywna technologia pozwalająca obniżyć poziomy dwutlenku węgla (CO2) na całym świecie. W ramach finansowanego przez UE projektu po raz pierwszy oceniane jest ryzyko związane z magazynowaniem CO2 pod dnem morskim dla ekosystemów morskich.