Dowody na ewolucję grzybów

Zrozumienie genetyki stojącej za ewolucją i specjacją jest podstawowym celem nauk z dziedziny biologii. Najnowsze postępy w zakresie wysokoprzepustowego sekwencjonowania genetycznego pozwalają naukowcom lepiej niż dotychczas zrozumieć te procesy.

Projekt "Genomics of ecological divergence in the fungal species Neurospora discreta" (GEDINDIS) bada, w jaki sposób grzyb z rodziny N. discreta rozdziela się na więcej niż jeden gatunek. Grzyb ten występuje na martwej materii roślinnej po pożarze.

Naukowcy zebrali 52 próbki N. discreta z 7 lokalizacji w Azji, Europie i Ameryce Północnej. Następnie dokonano ekstrakcji DNA i sekwencjonowania przy użyciu nowych technik sekwencjonowania wysokoprzepustowego.

Uczestnicy projektu skonstruowali ciąg bioinformatyczny do analizy danych i przy jego pomocy analizują ogromne ilości danych generowanych w procesie sekwencjonowania. Szukają dowodów genetycznych specjacji między różnymi populacjami.

Dotychczas udało się odkryć, że próbki pochodzące z Alaski i UE są blisko spokrewnione. Co ciekawe, istnieją dowody na to, że w stanie Waszyngton występują dwie odrębne populacje, między którymi nie dochodzi jednak do hybrydyzacji ani krzyżowania międzygatunkowego.

Naukowcom udało się także ustalić, że do różnicowania w tych populacjach doszło około 600 000 pokoleń wstecz. Wciąż prowadzone są badania mające na celu ustalenie, czy między tymi różnymi populacjami może dochodzić do skutecznego krzyżowania międzygatunkowego, co wyjaśniłoby, czy izolacja jest wynikiem czynników środowiskowych, czy też genetycznych.

Projekt GEDINDIS pozwolił naukowcom lepiej zrozumieć genomikę grzybów i rzucił światło na mechanikę specjacji. Wyniki te mogą mieć daleko idący wpływ na rolnictwo, leśnictwo i biologię ochrony przyrody.