Wieloskalowe modele łączą bioróżnorodność z utratą siedlisk

Zwiększająca się ilość danych w dziedzinie globalnej różnorodności biologicznej zmienia spojrzenie naukowców na to, jak bioróżnorodność i globalny klimat są ze sobą wzajemnie powiązane. Ta nowa wiedza posłużyła do opracowania nowych narzędzi i teorii pozwalających w pełni zrozumieć mechanizmy odpowiadające za pojawiające się wzorce bioróżnorodności.

W projekcie WORLDIVERSITY (Linking global species richness and beta diversity to individual species distributions at multiple phylogenetic and spatial scales) wykorzystano nowo dostępne dane i postępy w dziedzinie statystyki, aby opracować narzędzia do udoskonalenia map bioróżnorodności i szacunkowych danych dotyczących zmniejszania się bioróżnorodności na skutek utraty siedlisk.

Naukowcy wykorzystali dostępne zbiory danych na temat globalnego rozmieszczenia ptaków, ssaków i płazów oraz włączyli je do jednej bazy danych. Informacje te posłużyły do stworzenia teorii, która łączy rozmieszczenie gatunków z siedliskami oraz wymieranie gatunków z utratą siedlisk. Innowacyjność tej teorii polega na wskazaniu wyraźnych zależności tych procesów w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.

Opracowano szereg metod, w tym narzędzia programowe, do szacowania wpływu utraty siedlisk na zmniejszanie się bioróżnorodności. Niektóre z narzędzi wyposażono w możliwość prognozowania lokalizacji geograficznych pochodzenia gatunku lub poprawy dokładności prognoz dotyczących gatunków na mapach wysokiej rozdzielczości.

Naukowcy z projektu WORLDIVERSITY wykorzystali te techniki, aby pokazać wpływ niszczenia siedlisk na utratę bioróżnorodności. Ujawnili ponadto, że różnorodność owadów zapylających w Europie nie zmniejsza się już od jakiegoś czasu. Opracowane metody posłużyły również do mapowania wektorów malarii w południowej Afryce. Te przełomowe wnioski pomogą w zwróceniu uwagi środowisk zajmujących się ochroną przyrody na inne aspekty bioróżnorodności, takie jak filogenetyka czy różnorodność funkcjonalna.

Metody i teorie powstałe w ramach projektu przysłużą się ochronie bioróżnorodności na świecie poprzez poprawę wiedzy na temat rozmieszczenia gatunków i umożliwienie lepszego oszacowania rzeczywistych wskaźników wymierania gatunków w obszarach utraty siedlisk. Nowe narzędzia mogą ponadto znaleźć zastosowanie w epidemiologii, biologii ochrony środowiska, klimatologii, przetwarzaniu obrazu i zdalnym wykrywaniu.