Superksiężyc żniwiarzy

Superksiężyc – nazwa używana przez astronomów do określenia Księżyca w perygeum – pojawia się kiedy Księżyc zbliża się do Ziemi, stając się o 14% większy i 30% jaśniejszy. Ten ostatni superksiężyc był trzecim tego lata, czy też jak określa go magazyn »National Geographic« – „ostatnim aktem kosmicznej sztuki”.

Według »National Geographic« Księżyc znajdował się najbliżej Ziemi w nocy 7 września, kiedy „srebrna kula” znajdowała się zaledwie 358 398 kilometrów od nas, amatorów obserwacji nieba. Jednak oficjalnie pełnia Księżyca miała miejsce 8 września.

Na czym dokładnie polega „kosmiczny mechanizm” superksiężyca? »National Geographic« wyjaśnia to zjawisko: „Księżyc krąży wokół Ziemi po jajowatej orbicie, która jest nieco przesunięta w stosunku do swojej osi. To oznacza, że raz w miesiącu Księżyc znajduje się w punkcie najbliższym Ziemi, nazywanym perygeum. To wówczas wydaje się mieć największą średnicę. Jednocześnie Księżyc znajduje się także naprzeciw Słońca w czasie swojej 28-dniowej podróży wokół Ziemi”.

Raz na jakiś czas perygeum i pełnia zbiegają się, i wówczas mamy pełnię w perygeum – inaczej superksiężyc. Księżyc jest wówczas jaśniejszy i większy niż w czasie zwykłej pełni. Przeciwieństwem superksiężyca jest mikroksiężyc, kiedy Księżyc w pełni znajduje się w najdalszym punkcie orbity i wydaje się mniejszy i ciemniejszy niż zwykle.

Nie mamy się czego obawiać ze strony epicko nazwanego superksiężyca majaczącego w pobliżu Ziemi. Dr James Garvin, kierownik naukowy Centrum Lotów Kosmicznych NASA im. Goddarda twierdzi, że superksiężyce mają jedynie pomniejszy wpływ na naszą planetę. Zauważa: „Ziemia zmagazynowała olbrzymie ilości energii wewnętrznej w swoim zewnętrznym płaszczu czy też skorupie i niewielkie różnice w siłach pływowych wywieranych przez Księżyc (i Słońce) nie wystarczą, aby przezwyciężyć znacznie większe siły działające w samej planecie, a związane z konwekcją (i innymi aspektami wewnętrznej równowagi energii, która jest siłą napędową płyt tektonicznych). Niemniej superksiężyce przypominają nam o oddziaływaniu naszego najbliższego sąsiada ‘wielkości Afryki’ na nasze życie, bowiem ma on wpływ na pływy oceaniczne i swój udział w wielu kulturalnych aspektach naszej egzystencji (jako widoczny dowód przynależności naszej planety do Układu Słonecznego i kosmosu)”.

Wrześniowy superksiężyc jest szczególny pod tym względem, że jest to także pełnia żniwiarzy zbiegająca się z równonocą. Mimo iż zazwyczaj pełnię żniwiarzy zbiegającą się z równonocą kojarzymy z jesienią, w tym roku to tak naprawdę ostatnia pełnia lata. »Discovery News« informuje, że pełnia żniwiarzy ma istotne znaczenie, ponieważ Księżyc zamiast wschodzić średnio o 50 minut później każdego dnia, pojawia się każdej nocy tylko nieco później, zapewniając rolnikom wieczory z dodatkowym światłem księżycowym na zebranie plonów.

Tegoroczny superksiężyc żniwiarzy był nie lada gratką dla rolników i amatorów astronomii!