Dłuższe życie upraw soi modyfikowanej

Soja to czwarta pod względem ważności uprawa na świecie. Jednak wydajność upraw jest poważnie hamowana przez warunki środowiskowe, co w ostatecznym rozrachunku ma szkodliwy wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe milionów ludzi.

Aby rozwiązać ten problem, finansowany ze środków UE projekt "Extending soybean lifespan" (SOYLIFE) postawił sobie za cel poprawę długości życia i wydajności upraw soi. Badając funkcję genów i fizjologię całej rośliny uczestnicy projektu mieli nadzieję na zapewnienie przydatnego wglądu w stresy, takie jak susza i deficyt azotu.

Naukowcy z powodzeniem doprowadzili do ekspresji genu ryżu u soi za pomocą technik inżynierii genetycznej. To naturalnie występujące białko, oryzacystatyna, współdziała z hormonami wzrostu soi. Wynik: rośliny cechują się wyższą zawartością białka, wyższymi wskaźnikami fotosyntezy i wyższą tolerancją na stres.

Odkryto również, że mnóstwo innych genów jest aktywnych w korzeniach w warunkach deficytu azotu. Wszystkie one dysponują potencjałem odegrania ważnej roli w odniesieniu do pierwszorzędnych odmian soi i są przechowywane w bazie danych Uniwersytetu w Leeds (Wielka Brytania) w celu prowadzenia dalszych badań.

Dzięki weryfikacji koncepcji wyniki projektu dysponują potencjałem stworzenia fundamentu dla produkcji nowej generacji roślin cechujących się wysoką wydajnością. Ponadto, wiedza i doświadczenie zdobyte w ramach tego projektu zostaną przekazane grupom badawczym w Afryce. Naukowcy będą mieli możliwość zaprojektowania i zwiększenia produkcji upraw w celu poprawy bezpieczeństwa żywnościowego i wartości gospodarczej tam, gdzie są one najbardziej potrzebne.