Jak zwiększyć rolę ekosystemów Północnego Oceanu Atlantyckiego

Zarówno Europa, jak i Ameryka Północna czerpią pewne korzyści z dostępu do Północnego Oceanu Atlantyckiego i przylegających do niego mórz szelfowych. Jednak na ekosystemy te wpływają w skali basenu powszechne czynniki atmosferyczne.

Niestety na poziomie mechanistycznym istnieje ogromna luka w informacjach o tym, jak czynniki te wpływają na populacje morskie. Niewiele również wiadomo o tym, w jaki sposób nieuchronne zmiany klimatu mogą zmienić ekologię basenu i jego cykle biogeochemiczne.

Finansowany ze środków UE projekt EURO-BASIN (European Union basin-scale analysis, synthesis and integration) poświęcony był stworzeniu wiedzy predykcyjnej na podstawie rozwijającej się bazy wiedzy w oparciu o najważniejsze gatunki i procesy, które wyznaczają dynamikę ekosystemu. Podsumowując, celem było dostarczenie informacji na temat zmienności i potencjalnego wpływu zmiany klimatu i czynników antropogenicznych na ekosystemy Północnego Oceanu Atlantyckiego.

Aby zniwelować luki w wiedzy, zespół projektu EURO-BASIN wykorzystał bieżące dane, ukierunkowane badania laboratoryjne i terenowe oraz szereg technik modelowania. Modelowanie doprowadziło do podejścia ekosystemowego, które pomogło zyskać wgląd w skutki zmienności klimatu dla ekosystemów morskich oraz ich dóbr i usług.

Partnerzy projektu dokonali oceny wpływu klimatu i rybołówstwa na najważniejsze gatunki planktonu i ryb zamieszkujące Północny Ocean Atlantycki i jego morza szelfowe. Gatunki mają także udział w sekwestracji związków węgla i funkcjonowaniu ekosystemu. Na tej podstawie zespół stworzył strategie powalające usprawnić zarządzanie ekosystemami morskimi Północnego Oceanu Atlantyckiego, korzystając z podejście ekosystemowego.

Angażując amerykańskie i kanadyjskie instytuty środowiskowe, projekt EURO-BASIN rzucił światło na ekosystemy Północnego Oceanu Atlantyckiego i zademonstrował, jak wpływa na nie zmiana klimatu i intensywna interwencja ze strony człowieka. Wyniki powinny pomóc w realizacji najważniejszych celów polityki, zwłaszcza tych wyszczególnionych we wspólnej polityce rybołówstwa i dyrektywie ramowej w sprawie strategii morskiej.