Obornik jest cennym zasobem, który dostarcza minerałów poprawiających
stan gleby bez potrzeby użycia nawozów sztucznych. Mimo to rolnicy
często pozbywają się nadwyżki obornika, zużywają energię na jego
przetwarzanie i transport oraz generują zanieczyszczenia powietrza.
W ramach finansowanego ze środków UE projektu
BIOECOSIM (An innovative bio-economy solution to valorise livestock manure into a range of stabilised soil improving materials for environmental sustainability and economic benefit for European agriculture) opracowano trzy innowacyjne technologie, które umożliwią przetwarzanie obornika na mineralne składniki odżywcze, gaz i wodę.
Badacze najpierw podgrzewali obornik do bardzo wysokich temperatur w środowisku pozbawionym tlenu w celu wytworzenia gazu, cieczy i bogatego w węgiel stałego osadu określanego jako biowęgiel. W tym celu opracowano układ do obróbki termicznej, który może przyjąć do 100 kg nieprzetworzonego obornika świńskiego na godzinę.
Po usunięciu stałego biowęgla naukowcy wytrącili mieszankę fosforanowych nawozów mineralnych z pozostałej cieczy. Odzyskali również amoniak z cieczy za pomocą przepuszczalnych dla gazu membran.
Zespół dysponuje obecnie obiektami laboratoryjnymi umożliwiającymi integrację wszystkich trzech technologii w celu uzyskania produktów, takich jak: biowęgiel, gaz, fosfor, amoniak i odzyskana woda. W tym zasobooszczędnym procesie gaz będzie wykorzystywany do pomocniczego zasilania układu, natomiast odzyskana woda będzie stosowana do pojenia zwierząt lub nawadniania.
Technologia opracowana w ramach projektu BIOECOSIM powinna zmniejszyć ilość toksycznych dla środowiska nadmiarowych składników odżywczych przedostających się do systemów wodnych w regionach o dużych skupiskach inwentarza. Może być również źródłem dochodu dla rolników, którzy mogą sprzedawać produkty poprawiające stan gleby wytworzone przy użyciu rozwiązań opracowanych w ramach projektu, a także wytwarzać energię elektryczną z gazu.