Testowanie paliwa wodorowego

Oczekuje się, że wykorzystanie wodoru jako źródła mocy odegra ważną rolę w staraniach Europy na rzecz obniżenia udziału paliw kopalnych w całkowitym profilu energetycznym. Przyszłe użycie wodoru jako paliwa zależy jednak w dużym stopniu od możliwości produkowania tego gazu o dostatecznej czystości.

Obecność zanieczyszczeń nawet śladowych może znacznie obniżyć wydajność ogniw paliwowych z membraną do wymiany protonów (PEMFC). Głównym celem projektu HYQ (Hydrogen fuel quality requirements for transportation and other energy applications), finansowanego przez UE, było zbadanie metod zapewniających wysoką jakość paliwa wodorowego.

Jednym z wyzwań, przed jakim stanęli partnerzy projektu HYQ, była ocena wpływu zanieczyszczeń na wydajność PEMFC w warunkach rzeczywistych, np. podczas transportu. Inną ważną kwestią było ustanowienie norm w zakresie certyfikacji poziomu czystości wodoru.

Partnerzy projektu HYQ wykonali testy w identycznych warunkach, aby sprawdzić odtwarzalność rezultatów. Następnie przeprowadzili testy w innych warunkach, aby określić najwyższe progi tolerancji wobec różnych gatunków toksycznych. Dodatkowo podjęli się udoskonalenia metod analitycznych pozwalających na ilościowe określanie zanieczyszczeń.

W oparciu o obecne normy międzynarodowe ISO/DIS 14687-2 i ISO/WD 14687-3, trudno jest sprawdzić, czy jakość paliw wodorowych jest na pożądanym poziomie. Celem zespołu projektu HYQ było udowodnienie, że analizę wodoru pod kątem zanieczyszczeń można przeprowadzić z użyciem możliwie najmniejszej liczby metod.

Na zakończenie projektu HYQ, po przeprowadzeniu porównań międzylaboratoryjnych, sporządzono obszerny raport na temat optymalnych pomiarów i metod próbkowania gazu. To powinno pomóc ustanowić ujednolicone protokoły. Porozumienie między zainteresowanymi stronami z branży paliwa wodorowego przyspieszy rozwój rynku masowego poprzez zwiększoną komercjalizację tej technologii.