Współpraca Europy i Afryki Północnej w zakresie ochrony śródziemnomorskich wybrzeży

Celem projektu MEDINA (Marine ecosystem dynamics and indicators for North Africa) było zwiększenie możliwości krajów Afryki Północnej w zakresie monitorowania przybrzeżnych ekosystemów morskich. Obejmowało to monitorowanie zasobów rybnych, a także zdolności tych państw do wdrażania polityk i protokołów środowiskowych.

Partnerzy projektu opracowali narzędzia i metodologie w celu wspomagania realizacji głównej polityki w zakresie ochrony śródziemnomorskich ekosystemów przybrzeżnych, podejścia ekosystemowego — śródziemnomorskiego planu działania (EcAp) Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP). Podstawą EcAp było wdrożenie programu zintegrowanego monitorowania i oceny (IMAP) poświęconego ekosystemom przybrzeżnym i morskim.

Członkowie konsorcjum zidentyfikowali podzbiór wskaźników ekologicznych EcAp, które mogłyby zostać wdrożone w sposób opłacalny poprzez połączenie danych terenowych, satelitarnych i modeli symulacyjnych. W rezultacie powstała metodologia pozwalająca na identyfikację czynników napędzających i presji na podstawie obrazów satelitarnych. Zespół stworzył także metodologię do oceny eutrofizacji na skalę regionalną oraz model do oceny rozmieszczenia skupisk trawy morskiej (Posidonia Oceania).

Ponadto zespół MEDINA opracował i przetestował narzędzia do klasyfikacji mas wodnych, analizy scenariuszy oraz monitorowania i oceny ekosystemu w skali lokalnej. Narzędzia te zastosowano w pięciu starannie wybranych analizach przypadków, tj. w: zatoce Bidżaja (Algeria), jeziorze Burullus (Egipt), zatoce Wielka Syrta (Libia), lagunie Sabchat Bu Arak (Maroko) oraz zatoce Kabiskiej (Tunezja).

Dane uzyskane na podstawie badań udostępniono zainteresowanym stronom, dzięki czemu mogły lepiej zrozumieć wyzwania, przed jakimi stoi lokalne środowisko przybrzeżne. Opracowane narzędzia pozwolą projektowi MEDINA dokonać oceny stanu ekosystemu przybrzeżnego, w tym także zasobów rybnych i siedlisk morskich.