Internetowe narzędzia pomagające operatorom zakładów w wyborze najbezpieczniejszej metody magazynowania CO2

Uczestnicy projektu MIRECOL (Remediation and mitigation of CO2 leakage) przeprowadzili pełną analizę istniejących i przyszłych narzędzi zaradczych i łagodzących. Skupiając się przede wszystkim na zabezpieczeniach umieszczanych w obrębie zbiorników magazynowych lub w ich pobliżu, zespół zgromadził dane dotyczące skuteczności tych zabezpieczeń, zaś wysnute wnioski przedstawił w specjalnym podręczniku oraz dedykowanym narzędziu internetowym.

Zależnie od wymogów obowiązujących w zakładzie docelowym, narzędzie to ocenia każdą dostępną technologię pod kątem trwałości, prawdopodobieństwa powodzenia, zasięgu przestrzennego oraz czasu reakcji i kosztów, a nawet porównuje różne dostępne możliwości.
Filip Neele, lider projektu w TNO i koordynator projektu MIRECOL, omawia uzyskane wyniki i ich możliwy wpływ na rozwój technologii CCS w Europie.

Prowadzone przez Pana badania dotyczą w głównej mierze ucieczki CO2. Czy uważa Pan, że ucieczka ta może być barierą ograniczającą wprowadzenie technologii CCS?

Ryzyko ucieczki CO2 ze zbiornika nie jest przeszkodą we wdrażaniu technologii CCS. Właściwy wybór i konstrukcja instalacji pozwalają ograniczyć to ryzyko, zaś z pozostałymi można sobie poradzić, stosując odpowiednie strategie monitorowania. Dzięki temu w niezwykle rzadkim przypadku ucieczki dwutlenku węgla operatorzy mogą podjąć odpowiednie środki naprawcze. Projekt MIRECOL zwiększył liczbę opcji dostępnych w tym zakresie.
Jakie są najważniejsze odkrycia związane z istniejącymi i przyszłymi metodami łagodzenia skutków takiej ucieczki?

Na podstawie zebranych danych stwierdziliśmy, że operatorzy instalacji mają o wiele większy wybór środków naprawczych, niż wynika to z przyjętych planów zaradczych. Nasz projekt stanowi fundament, od którego operatorzy mogą zacząć tworzenie własnych systemów środków zaradczych w procesie rozbudowy i składania wniosku koncesyjnego, jak również pomaga wybrać odpowiednie działania naprawcze w razie nagłej sytuacji.

Czy istnieje jedna konkretna technologia, którą można uznać za najlepszą?

Nie istnieje technologia, którą można by uznać za uniwersalną. W niektórych przypadkach wystarczające jest samo zatłaczanie, inne mogą wymagać bardziej złożonych czynności. Wykonalność i skuteczność danego środka zaradczego zależą od parametrów instalacji magazynowej oraz rodzaju nieprawidłowości, jak również warunków powierzchniowych, które mogą ograniczać możliwość wykonywania działań w obrębie studni.

Zespół MIRECOL przeanalizował dużą liczbę środków zaradczych pokrywających szeroki zakres potencjalnych zdarzeń niepożądanych, jakie mogą wystąpić w obrębie samego zbiornika lub jego pobliżu. Mimo że każde rzeczywiste zdarzenie dotyczące rzeczywistego zbiornika magazynowego będzie się różnić od scenariuszy przyjętych w projekcie, wyniki naszych analiz pomogą operatorom wybrać najlepsze z dostępnych technologii.

Co może nam Pan powiedzieć o prezentacji w warunkach rzeczywistych?

Projektem MIRECOL objęte były dwie instalacje pilotowe: przybrzeżne pole gazowe K12-B w Holandii (obsługiwane przez partnera projektu, firmę ENGIE) oraz instalacja Ketzin w Niemczech (należąca do innego partnera, firmy GFZ). W obu badano skuteczność produkcji wstecznej zatłoczonego wcześniej CO2 jako środka zaradczego.

Trzecia instalacja – pole CO2 w pobliżu serbskiego miasta Bečej – została wykorzystana do przetestowania nowego materiału uszczelniającego opracowanego przez uczestników projektu. Test zatłaczania, przeprowadzony przez partnera projektu MIRECOL, serbską firmę NIS, przyniósł bardzo obiecujące rezultaty stanowiące podstawę dla dalszych badań w większej skali.

Jaki, Pana zdaniem, wpływ będzie mieć projekt MIRECOL na branżę?

W ramach projektu przestudiowaliśmy ogromną liczbę środków zaradczych, a każdy z nich przeanalizowaliśmy pod kątem równie dużej liczby realistycznych scenariuszy. Celem udostępnienia zgromadzonego przez nas zbioru danych operatorom oraz organom regulacyjnym zespół opracował specjalne narzędzie internetowe. Na podstawie danych zawartych w bazie narzędzie wybiera scenariusz w największym stopniu zgodny z sytuacją zdefiniowaną przez użytkownika i wskazuje szacowaną skuteczność środków zaradczych odpowiednich dla danego scenariusza.

Dzięki pomocy operatorów należących do konsorcjum projektowego narzędzie zostało tak zaprojektowane, aby mogli z niego korzystać zarówno przyszli operatorzy instalacji magazynowych podczas tworzenia własnych planów środków zaradczych, jak i istniejący operatorzy i organy regulacyjne podczas omawiania dostępnych opcji w razie wystąpienia niepożądanego zdarzenia w samym zbiorniku lub jego pobliżu. Wszystkie sporządzone przez zespół raporty są łatwo dostępne na stronie projektu za pośrednictwem internetowego „podręcznika” środków zaradczych.

Wasz projekt właśnie został zakończony. Jakie macie w związku z tym plany na przyszłość?

Zespół planuje przedstawić uzyskane wyniki na konferencjach i innych wydarzeniach poświęconych technologiom CCS. Na stronie projektu znajdują się również internetowy podręcznik oraz narzędzia sieciowe, które będą usprawniane i ulepszane na podstawie opinii i danych dostarczanych przez użytkowników. Oczekujemy, że rzeczywiste rezultaty projektu MIRECOL, w ujęciu Europy, będą widoczne dopiero po rozpoczęciu realizacji projektów CCS i oddaniu instalacji di eksploatacji.

MIRECOL
Finansowanie z 7PR-ENERGIA
witryna projektu