Nawet przy najlepszym wariancie rozwoju wydarzeń poziomy mórz mogą rosnąć aż do 2300 roku

Uczeni od dawna ostrzegają przed wzrostem poziomu mórz jako jedną z najpoważniejszych konsekwencji wywołanej przez człowieka zmiany klimatu, odczuwanych już dziś. Wzrost temperatur wskutek emisji gazów cieplarnianych (GHG) powoduje zwiększanie się objętości wód oceanicznych i topnienie lodowców górskich oraz czap i pokryw lodowych. Co gorsza, skutki obecnych emisji będą w pełni odczuwalne dopiero po kilku stuleciach lub nawet tysiącleciach.

Istnieje szereg badań przewidujących wzrost poziomu mórz w najbliższych stuleciach, jednak żadne z nich nie próbowało odpowiedzieć na pytanie, jak wyglądałaby sytuacja w przypadku osiągnięcia celów porozumienia paryskiego z 2015 r. Wypełnienia tej luki w wiedzy naukowej podjął się międzynarodowy zespół badaczy, spośród których jeden skorzystał z unijnego dofinansowania przeznaczonego na realizację projektów CD-LINKS i CRESCENDO. Ich ustalenia, opublikowane w „Europe PMC”, pokazują, jaki wpływ będą miały ograniczenia wprowadzone na mocy porozumienia paryskiego na wzrost poziomu mórz aż do roku 2300.

Aby ograniczyć wzrost globalnych temperatur znacznie poniżej 2°C czy – jeszcze lepiej – 1,5°C ponad poziom sprzed ery przemysłowej, porozumienie paryskie wzywa państwa do jak najszybszego osiągnięcia punktu zwrotnego maksymalnego poziomu emisji gazów cieplarnianych. Po jego osiągnięciu emisje powinny zostać zredukowane w taki sposób, aby gazy cieplarniane wytwarzane przez człowieka mogły być naturalnie pochłaniane przez drzewa, glebę i oceany. Celem jest osiągnięcie równowagi, określanej jako zerowe emisje gazów cieplarnianych netto, między rokiem 2050 a 2100.

Zespół projektu analizował różne scenariusze. Porównano skutki zerowych emisji gazów cieplarnianych netto z zerowymi emisjami dwutlenku węgla netto (wyłączając inne gazy cieplarniane, takie jak metan i tlenek azotu) dla przyszłego poziomu wód morskich. Oszacowano wzrost poziomu mórz przy założeniu tempa ograniczania emisji o 0,3, 0,5 oraz 0,7 gigaton dwutlenku węgla rocznie po osiągnięciu zwrotnego maksymalnego poziomu emisji.

O ile wzrośnie globalny poziom mórz?

Naukowcy ustalili, że zależnie od tego, jak szybko zaczniemy ograniczać emisje w tym wieku, poziom mórz powinien wzrosnąć do 2300 r. o od 0,7 do 1,2 m, jeżeli uda nam się utrzymać zerowe emisje gazów cieplarnianych netto, i to pomimo globalnego spadku temperatur. Niestety, jeżeli w tym czasie udałoby się zbilansować tylko emisje CO2, wzrost poziomu mórz ma wynieść od 1,1 do 1,6 m.

Każde 5 lat opóźnienia w osiągnięciu zwrotnego maksymalnego poziomu emisji oznaczać będzie dodatkowy wzrost poziomu mórz o 20 cm do 2300 r., co dowodzi, jak ważne są natychmiastowe działania.

Dodatkowe szacunki pokazały, że ustabilizowanie globalnych temperatur na poziomie do 2°C powyżej wartości sprzed ery przemysłowej nie wystarczy do utrzymania wzrostu poziomu mórz poniżej 1,5 m, jeżeli pod uwagę bierzemy tylko emisje CO2. Kiedy wzrost temperatur przekroczy 1,5°C, w scenariuszu zerowych emisji CO2 netto poziom mórz ma podnieść się o 1,2 m do 2300 r. Co bardziej optymistyczne, przy zerowych emisjach gazów cieplarnianych netto, dla każdych 10 lat, w których wzrost temperatur przekroczy 1,5°C, poziom mórz wzrośnie tylko o kolejne 4 cm.

Jak na dłoni widać zatem, że szybkie osiągnięcie zwrotnego maksymalnego poziomu emisji, a następnie ich restrykcyjne zredukowanie jest niezbędne, aby ograniczyć wzrost poziomu wód morskich do minimum. Wszelkie opóźnienia w działaniach będą oznaczać kłopoty dla przyszłych pokoleń.

Dotychczasowe osiągnięcia projektów CD-LINKS (Linking Climate and Development Policies – Leveraging International Networks and Knowledge Sharing) i CRESCENDO (Coordinated Research in Earth Systems and Climate: Experiments, kNowledge, Dissemination and Outreach) będą wykorzystywane do dalszego ulepszania opartego na informacjach naukowych prawodawstwa na rzecz łagodzenia zmiany klimatu.

Więcej informacji:
strona internetowa projektu CD-LINKS
strona internetowa projektu CRESCENDO