Rozwój i rozprzestrzenianie się zespołów ptaków

Projekt BIRDEVOBIOGEO (Passerine bird evolution and biogeography) poświęcony był dużej grupie ptaków śpiewających z rodziny Corvoidea, do której należą kruki. Corvoidea narodziły się w środkowym trzeciorzędzie, w Australii, by następnie rozprzestrzenić się przez archipelagi regionu Indo-Pacyfiku w kierunku innych kontynentów.

Obecnie dysponujemy danymi molekularnymi około 85% gatunków Corvoidea, co oznacza, że możliwe jest badanie teorii ewolucyjnych i biogeograficznych przy pomocy ewolucyjnych i ekologicznych narzędzi statystycznych. Teorie te odnoszą się do historii tych grup oraz powodów ich sukcesu ewolucyjnego. Dają one nadzieję na uzyskanie odpowiedzi na pytania dotyczące różnorodności, ewolucji, tworzenia się zespołów oraz biogeografii.

Na przykładzie ptaków śpiewających z tropikalnych regionów Afryki i Azji, uczestnicy projektu BIRDEVOBIOGEO wykazali, że stały wpływ na nagromadzenie kontynentalnych zespołów ptaków śpiewających ma przypadkowe ginięcie całych kladów. Klad to grupa posiadająca odziedziczone cechy wspólnego przodka.

Dane oparte na morfologii ponad 5000 gatunków śpiewających ujawniły, że tę samą przestrzeń morfologiczną często zajmują różne grupy. Przestrzeń morfologiczna posłużyła za wskazówkę tego, co jadły ptaki i w którym siedlisku żyły.

Ustalono także, że śpiewające zajmują szereg różnych nisz i potencjalnie wchodzą ze sobą w kontakt, ale ma to niewiele wspólnego z relatywnym porządkiem kolonizacji. Inne ważne ustalenia wskazują, że sezonowe wędrówki sprzyjają różnicowaniu poprzez dywergencję migracyjnych podgatunków, które stały się gatunkami osiedlonymi.

W projekcie BIRDEVOBIOGEO uzyskano nowe, cenne dane na temat przyczyn tworzenia się zespołów ptaków oraz tego, które czynniki czasowe i przestrzenne wpływają na gromadzenie się kontynentalnych, jak i wyspiarskich grup ptaków.